Я маму мою обидел - Эмма Мошковская

Я маму мою обидел,

Теперь никогда-никогда

Из дому вместе не выйдем,

Не сходим с ней никуда.

Она в окно не помашет,

Я тоже не помашу,

Она ничего не расскажет,

Я тоже не расскажу…

Возьму я мешок за плечи,

Я хлеба кусок найду,

Найду я палку покрепче,

Уйду я, уйду в тайгу!

Я буду ходить по следу,

Я буду искать руду,

Я через бурную реку

Строить мосты пойду!

И буду я главный начальник,

И буду я с бородой,

И буду всегда печальный

И молчаливый такой…

И вот будет вечер зимний,

И вот пройдёт много лет,

И вот в самолёт реактивный

Мама возьмёт билет.

И в день моего рожденья

Тот самолёт прилетит.

И выйдет оттуда мама,

И мама меня простит!

Мен анамды ренжіттім

Енді ешқашан

Үйден бірге шықпайық

Біз онымен ешқайда бармаймыз.

Ол терезеден қол бұлғамайды

Мен де қол бұлғамаймын

Ол ештеңе айтпайды

Мен де айтпаймын...

Мен сөмкені иығымнан аламын

Мен бір үзім нан табамын

Мен күштірек таяқ табамын

Мен кетемін, мен тайгаға барамын!

Мен ізімен жүремін

Мен кен іздеймін

Мен дауылды өзеннің арғы жағындамын

Мен көпір саламын!

Ал мен бастық боламын

Ал мен сақалмен боламын

Ал мен әрқашан қайғылы боламын

Және сонша үнсіз ...

Содан кейін қысқы кеш болады,

Ал көп жылдар өтеді

Міне, реактивті ұшақ

Анам билетті алады.

Ал менің туған күнімде

Ол ұшақ келе жатыр.

Анам сол жерден шығады,

Ал анам мені кешіреді!