В сердце лёд - Элизиум

Снег разгребая озябшей рукой

Губы согрею дыханьем твоим

Скоро пора бы уже на покой

Всё что я помнил, вдруг стало чужим

Солнце зовёт меня в дальний полёт

Море ласкает шепотом слух

Небо стрелой прочертил самолёт

Больше двоих говорить нужно вслух

В сердце лёд,

А на глазах застыли слёзы

Всё пройдёт

Нам остаётся ждать

Жизнь как миг

В небо сгорая, падают звезды

Прошлых дней

Нам уже не догнать

Голову глупо руками сожму

Ночь расплывается, сходит на нет

Чай остывает, в кресле сижу

Сколько ещё осталось мне лет

Стайка ворон сгрудилась у ларька

Хлебные крошки жадно клюют

Что там случится потом, а пока

Нет меня там, нет меня тут

Салқындаған қолмен қарды тырмалау

Мен сенің тынысыңмен ернімді жылытамын

Көп ұзамай демалатын кез келді

Менің есімде қалғанның бәрі кенет басқа біреудікі болды

Күн мені ұзақ ұшуға шақырады

Теңіз сыбырлап құлақты сипайды

Аспанды ұшақ жебемен тартты

Екіден көп дауыстап сөйлеу керек

Жүректе мұз

Ал менің көзіме жас қатып қалды

Бәрі өтеді

Біз күтуіміз керек

Өмір бір сәт сияқты

Аспанда жанып, жұлдыздар түсіп жатыр

күндер өтті

Біз енді жете алмаймыз

Мен ақымақ басымды қолыммен қысамын

Түн бұлыңғыр, өшеді

Шай суып барады, мен креслода отырмын

Менде тағы қанша жыл бар

Дүңгіршекке бір топ қарға үйірілді

Нанның үгіндісі ашкөздікпен шегелейді

Сонда не болады, бірақ әзірге

Мен жоқпын, мен мұнда емеспін