Some Crap About the Future - Electric President

You spread your rusty fingers across the ledge

You get your grip and peer down over the edge

You watch the city move and breathe and migrate

You’re not a part of it;

you’re broken now, like us

I turn and brush the birds from off my shoulders

And cross sidewalks with an earful of white noise

You sit up on your perch for the rest of the night

You watch the moon and hope the damn thing crumbles

You count the stars reflecting in the windows

And then you realize just how minimal you are

I stop and watch the airplanes leave the city

And I silently wish I was on one

You sit down slow and watch yourself in the glass

You reach inside and tear out all your cables

Snakes of smoke are dripping from your fingers

You have no body — just a cage to hold your parts

I have no answers;

I’m rambling

I was never one to solve whatever has gone wrong

You lie down on the roof and watch the sun rise

Its burning fingers rummage through your insides

And for a moment you feel like you’re alive

And then it’s gone, so you get up

Up, up, up, baby, there’s blood on the sidewalks of this town

They’ve got, they’ve got us, they’ve got us on the ropes

But we don’t have to take it lying down anymore

Our hands aren’t tied now

Down, down, baby, down in the in the center of this town

They’ve got, they’ve got 'em, they’ve got 'em buried deep

Under layers of concrete are the bones of our past

Oh no, no

We’ll leave on the evening train

It won’t be long, but it feels that way

But home never meant very much to us anyway

So we convince ourselves that we’re better off gone

And maybe we’re right

(Da-da-da-dum, ba bum)

(Da-da-da-dum, ba bum)

And we collapse on a road

On an old dirt road where the sun

Doesn’t look like such a waste

And we fall asleep under leaves

Of a couple of the nearby trees

And we never wake again

Never again

No, never again

No, never again

Сіз тот басқан саусақтарыңызды шетке жайып жібердіңіз

Сіз қолыңызды ұстап, шетінен төмен қарайсыз

Сіз қаланың қозғалып, тыныс алып, көшіп жатқанын бақылайсыз

Сіз оның бір бөлігі емессіз;

сен қазір біз сияқты бұзылдың

Мен бұрылып, құстарды иығымнан аламын

Тротуарларды ақ шумен кесіп өтіңіз

Сіз түні бойы алабыңызбен отырасыз

Сіз айды бақылап, қарғыс атқан нәрсе құлап кетеді деп үміттенесіз

Сіз терезелерде шағылысқан жұлдыздарды санайсыз

Сонда сіз қаншалықты минималды екеніңізді түсінесіз

Мен тоқтап, ұшақтардың қаладан кетіп бара жатқанын бақылаймын

Мен үнсіз бірде болғанымды қалаймын

Сіз баяу отырыңыз және стақанда өзіңізді бақылаңыз

Сіз ішке қолыңызды созып, барлық кабельдеріңізді жұлып аласыз

Саусақтарыңыздан түтін жыландары ағып жатыр

Сізде ешқандай дене жоқ - тек сіздің бөліктеріңізді ұстауға арналған тор

Менде жауап жоқ;

мен қыбырлап жүрмін

Мен ешқашан қате кеткен нәрсені шешетін адам болған емеспін

Сіз төбеде жатып күннің шығуын бақылайсыз

Оның жанып тұрған саусақтары сіздің ішіңізді сипады

Бір сәтке өзіңізді тірідей сезінесіз

Содан кейін ол жоғалды, сондықтан сіз тұрасыз

Жоғары, жоғары, жоғары, сәби, осы қаланың тротуарларында қан бар

Оларда бар, олар бізді алды, олар бізді арқанға                                                  олар                                                 |

Бірақ                                                                            |

Қазір қолымыз байлаулы емес

Төмен, төмен, балақай, осы қаланың орталығында

Оларда бар, оларда бар, олар терең жерленген

Бетон қабаттарының астында өткен сүйектеріміз  жатыр

О жоқ, жоқ

Біз кешкі пойызбен кетеміз

Бұл ұзақ болмайды, бірақ олай сезінеді

Бірақ үй ешқашан бізге ешқашан көп нәрсені білдірмейді

Сондықтан біз өзімізді жоғалтқанымызды өзімізге сендіреміз

Және біз дұрыс шығармыз

(Да-да-да-дум, ба бом)

(Да-да-да-дум, ба бом)

Ал біз жолға жығылып   қулап                                                                                                                                                      Жол

Күн түсетін ескі қара жолда

Мұндай ысырапқа ұқсамайды

Біз жапырақтардың астында ұйықтап қаламыз

Маңайдағы бірнеше ағаштан

Біз енді ешқашан оянбаймыз

Енді ешқашан

Жоқ, енді ешқашан

Жоқ, енді ешқашан