No Soy Ningun Juguete - El Arrebato

Te pusiste los zapatos del revés

Y empezaste a dar pasitos hacia atrás

Desplegaste el paraguas del olvido

Para que no te mojara la verdad

Tu soberbia te ha afectado a la memoria

Y tu mirada ya no apunta al corazón

De repente, niña, te quedaste sorda

Para todo el que no te diera la razón

De la noche a la mañana le has pegado una patada

A ese castillo de sueños que los dos

Poco a poco, beso a beso hemos ido construyendo

Con arena de nuestra ilusión

Yo no soy ningún juguete, soy persona!

Ya lo ves, yo no tengo el corazón de madera o de papel

Yo no soy ningún juguete, soy persona!

Ya lo ves, y me duelen las cositas que no puedo comprender…

La mentira se posicionó en tu boca

Y desde allí le disparó a mi corazón

Te vendaste los ojitos con orgullo

Y en tu alma se apagó la comprensión

De la noche a la mañana le has pegado una patada

A ese castillo de sueños que los dos

Poco a poco, beso a beso hemos ido construyendo

Con arena de nuestra ilusión

Yo no soy ningún juguete, soy persona!

Ya lo ves, yo no tengo el corazón de madera o de papel

Yo no soy ningún juguete, soy persona!

Ya lo ves, y me duelen las cositas que no puedo comprender…

De la noche a la mañana le pegaste una patada

A ese castillo de sueños que los dos

Poco a poco, beso a beso hemos ido construyendo

Con arena de nuestra ilusión

Yo no soy ningún juguete, soy persona!

Ya lo ves, yo no tengo el corazón de madera o de papel

Yo no soy ningún juguete, soy persona!

Ya lo ves, y me duelen las cositas que no puedo comprender

сіз аяқ киіміңізді артқа қарай киесіз

Ал сіз артқа қарай кішкене қадам жасай бастадыңыз

Сіз ұмытудың қолшатырын аштыңыз

Шындық сізді суландырмас үшін

Сіздің мақтанышыңыз есте сақтауыңызға әсер етті

Ал сенің көзқарасың енді жүректі көрсетпейді

Кенет, қыз, сен саңырау болып қалдың

Сізбен келіспейтіндердің барлығына

Бір түнде сен оны тептің

Екеуі армандаған сарайға

Бірте-бірте, сүйіп сүйіп, құрып жатырмыз

Біздің иллюзияның құмымен

Мен ойыншық емеспін, мен адаммын!

Көрдіңіз бе, менде ағаштың да, қағаздың да жүрегі жоқ

Мен ойыншық емеспін, мен адаммын!

Көрдіңіз бе, мен түсінбейтін ұсақ-түйектер мені ауыртады...

Өтірік аузыңа түсті

Сол жерден ол менің жүрегімді атып тастады

Мақтанышпен көзіңді байладың

Ал сенің жан дүниеңде түсінік сөнді

Бір түнде сен оны тептің

Екеуі армандаған сарайға

Бірте-бірте, сүйіп сүйіп, құрып жатырмыз

Біздің иллюзияның құмымен

Мен ойыншық емеспін, мен адаммын!

Көрдіңіз бе, менде ағаштың да, қағаздың да жүрегі жоқ

Мен ойыншық емеспін, мен адаммын!

Көрдіңіз бе, мен түсінбейтін ұсақ-түйектер мені ауыртады...

Түнде сен оны тептің

Екеуі армандаған сарайға

Бірте-бірте, сүйіп сүйіп, құрып жатырмыз

Біздің иллюзияның құмымен

Мен ойыншық емеспін, мен адаммын!

Көрдіңіз бе, менде ағаштың да, қағаздың да жүрегі жоқ

Мен ойыншық емеспін, мен адаммын!

Көрдіңіз бе, мен түсінбейтін ұсақ-түйектер маған ауыр тиді