Солнечный зайчик - Ефрем Амирамов

Солнечный зайчик

решил надо мной посмеяться,

Рассказать, как повсюду

забыли меня и не ждут.

Только я так давно

разучился всему удивляться,

Ты забыл, что забитого насмерть

уже не убьют.

Если ты хочешь хоть чем-то

мне снова напомнить,

Боже ж мой, как повсюду

поля и леса хороши,

Всё равно невозможно

надеждой о прошлом наполнить

Уголок, где остались

лохмотья от бывшей души.

Вновь я в догадках,

как в жизни своей потерялся,

Уходи, не мешай раствориться мне

в горе моём.

Ты пойми, что уже я давно

с миром всем попрощался,

Горько мне в одиночестве

вдруг вспомнить о нём.

Только свобода разбилась

о прутья решётки,

Что же ты так замёрз

и дрожишь на холодной стене?

Зайчик солнечный, рыжий,

безумный, свободный и кроткий,

Как попал в эту камеру

ты на свиданье ко мне?

Зайчик солнечный, рыжий,

безумный, свободный и кроткий,

Как попал в эту камеру

ты на свиданье ко мне?

күн қояны

маған күлуді шешті

Барлық жерде қалай айтыңыз

Мені ұмытты және күтпейді.

Тек мен ғана бұрыннан

бәріне таң қалуды үйрен

Өлгенше ұрғанын ұмыттың

енді өлтірілмейді.

Егер сіз кем дегенде бірдеңе алғыңыз келсе

тағы да есіме түсірші

Құдайым, барлық жерде қалай

өрістер мен ормандар жақсы,

Әлі де мүмкін емес

өткенге деген үмітпен толтырыңыз

Олар тұрған бұрыш

бұрынғы жанның шүберектері.

Тағы да болжап отырмын

ол өмірінде қалай адасып кетті,

Кетіңіз, еріп кетуіме жол бермеңіз

менің қайғымда.

Түсінесіз бе, менің көп уақытым бар

дүниемен қоштасты,

Жалғыз қалу маған ащы

кенет оны есіне алды.

Тек бостандық бұзылды

тордың жолақтары туралы,

Неге сонша салқынсың

және суық қабырғада дірілдеу?

Қоян шуақты, қызыл,

ақылсыз, еркін және момын,

Бұл камераға қалай кірдің

менімен кездесіп жүрсің бе?

Қоян шуақты, қызыл,

ақылсыз, еркін және момын,

Бұл камераға қалай кірдің

менімен кездесіп жүрсің бе?