Zeiten(W)Ende - Eden Weint Im Grab

Wenn sich der Lebensbaum zur Erde neigt

Und seine Früchte darreicht dem Verfall

Der Himmel sich in graustem Schimmer zeigt

Und dunkler Klagesang klingt ohne Schall

Wenn dann der letzte Tag ins Nachtsein fällt

Und Geier an den Menschen nagen

Wenn nicht mal mehr das Wort das Sein erhält

Und stummen Geist die Fragen plagen

Dann steigt aus finstren Gründen auf

Ein Wesen das in sich vereint

Das Ende und den Weiterlauf

Ein Wesen dessen Herz noch glüht

Während die Welt im Schlafe weint

Ein neues All in ihm erblüht

Өмір ағашы жерге еңкейгенде

Ал оның жемісі шіріп кетеді

Аспан өзін ең сұр жарқылда көрсетеді

Ал қараңғы жоқтау үнсіз сыңғырлайды

Сосын соңғы күн түнге түскенде

Ал лашындар адамдарды кеміреді

Тіпті сөз болмысты қабылдамаса

Ал мылқау сананы сұрақтар мазалайды

Содан кейін жағымсыз себептермен пайда болады

Өзіне біріктіретін болмыс

Соңы және жалғасы

Жүрегі әлі жарқырап тұратын жан

Дүние ұйқысында жылап жатқанда

Оның ішінде жаңа ғалам гүлдейді