Vorhölle - Eden Weint Im Grab

An herbstlichen Mauern, es suchen Schatten dort

Am Hügel das tönende Gold

Weidende Abendwolken

In der Ruh verdorrter Platanen

Dunklere Tränen odmet diese Zeit

Verdammnis, da des Träumers Herz

Überfließt von purpurner Abendröte

Der Schwermut der rauchenden Stadt

Dem Schreitenden nachweht goldene Kühle

Dem Fremdling, vom Friedhof

Als folgte im Schatten ein zarter Leichnam

Leise läutet der steinerne Bau

Der Garten der Waisen, das dunkle Spital

Ein rotes Schiff am Kanal

Träumend steigen und sinken im Dunkel

Verwesende Menschen

Und aus schwärzlichen Toren

Treten Engel mit kalten Stirnen hervor

Bläue, die Todesklagen der Mütter

Es rollt durch ihr langes Haar

Ein feuriges Rad, der runde Tag

Der Erde Qual ohne Ende

In kühlen Zimmern ohne Sinn

Modert Gerät, mit knöchernen Händen

Tastet im Blau nach Märchen

Unheilige Kindheit

Benagt die fette Ratte Tür und Truh

Ein Herz

Erstarrt in schneeiger Stille

Nachhallen die purpurnen Flüche

Des Hungers in faulendem Dunkel

Die schwarzen Schwerter der Lüge

Als schlüge zusammen ein ehernes Tor

Күзгі қабырғаларда көлеңкелер іздейді

Төбеде сыңғырлаған алтын

Жайылып жатқан кешкі бұлттар

Қалғандарында қураған шынарлар

Бұл жолы қараңғы көз жасы төгілді

Қарғыс атқыр, арманшының жүрегі сонда

Күлгін сәулеге толы

Темекі шегетін қаланың меланхолиясы

Шалбардың артынан алтын салқындық соғады

Зираттан келген бейтаныс адам

Көлеңкеде нәзік өлік ілескендей

Тас ғимарат ақырын шырылдайды

Жетімдердің бағы, Қараңғы аурухана

Каналдағы қызыл кеме

Қараңғыда көтеріліп, құлап жатқан арман

ыдырайтын адамдар

Және қара қақпалардан

Маңдайы суық періштелер алға шығады

Көгілдір, Аналардың өлген зары

Ол оның ұзын шаштарын айналдырады

Отты дөңгелек, дөңгелек күн

Жердің азабы шексіз

Ақылсыз салқын бөлмелерде

Орташа аппарат, сүйекті қолдар

Көк түстегі ертегілерді сезініңіз

қасиетсіз балалық шақ

Семіз егеуқұйрық есік пен кеудені кеміреді

Жүрек

Қарлы тыныштықта қатып қалған

Күлгін қарғыс естіледі

Шіріген қараңғылықтағы аштықтан

Өтіріктің қара қылыштары

Қола қақпа қағылып жатқандай