Egek felé kiáltottam - Edda Művek

Soha nem láttam még, hol kel föl a nap

Soha nem aludtam át, éjszakáimat

Hínárszálak húztak le a mélybe

Önmagam állítottam félre

Zárt ajtókat nyitottam ki másnak

Nem hívtak barátnak, és nem hívtak társnak

A lenyugvó nap mindig máshol ért

Ezer színével borult rám az éj

Rám zuhant minden, minden, mi nem kellett másnak

Rossz íze lett a sötét, a sötét éjszakáknak

Életemben sok mindent megpróbáltam

Külvárosok elõttem, utánam

Az egek felé kiáltottam

Rosszat soha nem akartam

Мен күннің қай жерде шығатынын ешқашан көрген емеспін

Мен түндерімді ешқашан ұйықтамадым

Теңіз балдырлары тереңдікке тартылды

Мен өзімді шетке қойдым

Мен басқа біреуге жабық есікті аштым

Оларды дос деп те, серік деп те атамаған

Батып бара жатқан күн әрқашан басқа жақтан келетін

Түн мені мың түрлі бояумен көмкерді

Бәрі, бізге қажет емес нәрсенің бәрі менің басыма түсті

Қараңғы, қараңғы түндердің жағымсыз дәмін алды

Мен өмірімде көп нәрсені сынап көрдім

Менің алдымда, менен кейін қала маңы

Мен аспанға айқайладым

Мен ешқашан жамандықты қаламадым