Poesia (1967) - Don Backy

Io che non ho, che non ho mai creduto nell’amore

E a niente che facesse batter forte forte il cuore

Adesso che anch’io ho provato un poco di dolore

M’accorgo che la vita è poesia se c'è l’amor

Io credo che nel buio più profondo una candela brillerà

E vivo perché voglio bene al mondo e a tutto quello che mi dà

Al vento che muove le foglie, al pianto di un bimbo

E alla poesia che canta il mare

Io credo all’amore per te, all’amore per te

Io credo che di sopra all’uragano, un’ombra bianca ci sarà

E il sole faccia splendere ogni giorno per la mia felicità

Al vento che bacia le spiagge, al chiaro di luna

Adesso credo mentre in me

È nato l’amore per te, l’amore per te

È nato l’amore per te, l’amore per te

Per te

Мен махаббатқа сенбеген, сенбеген

Жүректің соғуына әкелетін ештеңе жоқ

Енді мен де аздап ауырдым

Махаббат болса, өмірдің поэзия екенін түсінемін

Мен ең терең қараңғылықта шам жарқырататынына сенемін

Мен әлемді және оның маған беретінінің бәрін жақсы көретіндіктен өмір сүремін

Жапырақтарды жылжытатын желге, баланың жылауына

Ал теңіз жырлаған поэзияға

Мен саған деген сүйіспеншілікке, саған деген махаббатқа сенемін

Дауылдың үстінде ақ көлеңке болады деп сенемін

Ал менің бақытыма күнде күн нұрын төге берсін

Жағаларды сүйген желде, ай сәулесінде

Енді мен өзіме сенемін

Саған деген махаббат туды, саған деген махаббат

Саған деген махаббат туды, саған деген махаббат

Сен үшін