Music Hall - Dominique A

De grands cieux gris inquiets

Clouent le jour baln?

aire au sol.

L’homme avance parmi les dunes

Il chemine en se balan?

ant

Il se souvient du Music Hall

Du long couloir en entonnoir

O?

la foule se d?

vidait

Les robes ne tenant qu'?

un fil

Et le trottoir mouill?, mouill?.

Il avance parmi les dunes

Gomina battue par le vent

Il pense qu’il est huit heures du soir

Et qu’il circule dans le couloir

O?

les?

paules bruissent en glissant

La foule se place au coeur des dunes

La mer applaudit bruyamment.

«Tu ne sais pas lui dire adieu «Lui a-t-elle dit hier au soir

«Tu n’verras pas si je pars

Ma route ne passe pas par tes yeux

Dans ta t?

te, c’est huit heures du soir

A jamais, ici ou ailleurs

C’est le velours du grand couloir

Qu’on trouverait, si on t’ouvrait le c?

ur «.

Au Casino qui toise les dunes

S'?veillent les machines, hoquetant,

Quelques orphelins de la lune

S’att?lent d?

j?

consciencieusement

A cumuler de l’infortune

Un grand caf?

serr?

l’attend

Pr?

s des machines qui cliqu?

tent

En entrant, il voit la moquette

Et il voit des lumi?

res d’avant.

«Tu ne sais pas leur dire adieu

Ni?

ces grandes lettres rouges

Ni au d?

sordre des entractes

Ni aux rideaux qui vont flottant

Tu te souviens du Music Hall

De rires et de gorges serr?

es Et du froissement des?

paules

Et dehors, le trottoir mouill?

«.

Boulevard maritime, la maison

Au c?

ur d’autres maisons muettes

Bouches closes une fois l'?t?

pass?

La table mise, la femme fluette

L’assiette qu’il n’y a qu'?

r?

chauffer

Et l’hier soir qui vibre encore

Des quelques v?

rit?s brass?

es Il lui pardonne sans un effort

C'?tait trop vrai pour le toucher.

Ils s’embrassent, elle part travailler

Elle a le pardon du fant?

me Et l’espoir ind?

boulonn?

Үлкен сұр Мазасыз аспан

Балн күнін қалайсыз ба?

еден ауданы.

Адам төбешіктердің арасында алға жылжып келеді

Ол теңселіп жүр ме?

құмырсқа

Ол музыкалық залды есіне алады

Ұзын шұңқыр дәлізінен

Қайда?

жұрт бұрылып кетеді

босатылған

Көйлектер ғана ұстай ма?

сым

Ал тротуар дымқыл, дымқыл?

Ол төбелер арасында ілгерілейді

Жел соққан Гомина

Ол түнгі сағат сегіз деп ойлайды

Ал ол дәлізде жүреді

Қайда?

?

иықтар сырғып бара жатқанда сыбдырлайды

Көпшілік төбелердің қақ ортасында орын алады

Теңіз қатты шапалақтады.

«Сен онымен қалай қоштасуды білмейсің», - деді ол оған кеше түнде

«Мен кеткенімді көрмейсің

Менің жолым сенің көзіңнен өтпейді

Сіздің т?

сен, кешкі сағат сегіз

Мәңгілік, осында немесе басқа жерде

Бұл үлкен залдың барқыты

Егер біз сіздің сыңызды ашсақ, не табамыз?

ur ".

Шатырларға қарайтын казинода

Машиналар оянады, дем алады,

Айдың кейбір жетімдері

ұмтылуда

I

саналы түрде

Бақытсыздықты жинақтау үшін

Үлкен кафе?

тығыз?

оны күтуде

Pr?

шертетін машиналар?

шатыр

Кіргенде кілемді көреді

Ал ол шамдарды көреді ме?

алда бол.

«Сен олармен қалай қоштасарыңды білмейсің

Екеуі де емес пе?

сол үлкен қызыл әріптер

d-ге де емес пе?

үзілістер тәртібі

Тербелетін перделерге де

Музыкалық холл есіңізде ме?

Күлкі мен қысылған жұлдыру?

es Ал сыбдырынан?

иық

Ал сыртында дымқыл тротуар?

«.

Теңіз бульвары, үй

Жүрегінде

басқа мылқау үйлерің

Ауыз бір рет жабылады?

өту?

Дастархан жайылған, сымбатты әйел

Тек бар табақ?

r?

жылу

Кеше түнде бұл әлі де дірілдейді

Бірнеше V?

rit?s қайнатылған?

Ол оны еш талпыныссыз кешіреді

Бұл тым шынайы болды.

Олар сүйіседі, ол жұмысқа кетеді

Оның баланың кешірімі бар ма?

мен және үміт инд?

болтты?