Le ravalement des façades - Dominique A

Puisqu’aujourd’hui

Fausse compagnie

A hier

Qu’un vieil ami

Refuse de me voir

Je reviens chez celle qui

Sans savoir

Ni vouloir

Me fait dire

La fête est finie

Pas très dur de

Rabattre la

Joie des autres

Sur ce terrain

Nul ne m’apprend rien

Que la mienne fasse faux-bond

Je savais bien sur que ça viendrait

Mais disais:

Qui sait?

Comme le meilleur

Le disputait

Au meilleur

Avant j’avais

De quoi avoir peur

Mais à vau-l'eau les choses

Sont allées

Enfin je respirais

Puis vinrent les regrets

Et là

Un seul regard suffit

Ce regard qui dit

Que tout recommence

Là, face à la vallée

Le désir que tout recommence

Taraude à nouveau

Faire son temps serait

Rassurant oui mais

On sous-estime l’adversaire

Qui veut tant

Nous revoir sourire aux lèvres

Couver l’espoir et le perdre

Өйткені бүгін

жалған компания

Кеше кездескенше

ескі досқа қарағанда

мені көруден бас тарт

Мен кімге қайтамын

Білмей

Қаламайды да

маған айту

Кеш бітті

Өте қиын емес

бүктеңіз

басқалардың қуанышы

Осы жерде

Маған ешкім ештеңе үйретпейді

Менікі сәтсіз болсын

Мен оның келетінін анық білдім

Бірақ былай деді:

Кім біледі?

Ең жақсы сияқты

Дауласып жатты

Ең жақсы жағдайда

Менде болғанға дейін

Неден қорқу керек

Бірақ іс аяқталады

Барды

Ақыры дем алдым

Содан кейін өкініштер келді

Және осында

Бір қарау жеткілікті

Сол көзқарас

Бәрі қайта басталсын

Онда, алқапқа қарайды

Барлығын қайта бастауға деген ұмтылыс

Қайта түртіңіз

Уақытыңызды өткізу болар еді

Сендіретін иә, бірақ

Қарсыласымызды бағаламаймыз

кім көп қалайды

Бізді тағы да күлімдеп көр

Үміт туып, оны жоғалту