La possession - Dominique A

Les nuages aveuglaient les cimes des montagnes

Et la pluie crépitait autour de la maison

Comme un feu sur la mer qu’une barrière de corail

Préservait de nos coeurs où couvait un frisson

D'étranges animaux se jetaient des collines

Rendus fous par la pluie et le bruit des usines

D’où filtraient les désirs aux formes fuselées

Défilant au chevet des animaux blessés

Des femmes fendaient l’eau sous la chaleur étale

Et donnaient aux marées la saveur du métal;

En rangs serrés glissant comme des parapentes

Les tentations hélaient les bêtes chancelantes

Nous étions à l’abri, cloîtrés dans la maison

Contre laquelle la pluie claquait comme une prière

Nous faisant miroiter d’entrer en possession

Du désir crépitant comme le feu sur la mer

Mais nous avons tenu et laissé au dedans

Périr comme une plante le frisson qui couvait

Et nous n’envions personne, nos désirs sont fuyants:

Nous ne possédons rien qui nous posséderait

Бұлттар тау шыңдарын соқыр етті

Ал жаңбыр үйдің айналасын қағып кетті

Маржан рифінен гөрі теңіздегі от сияқты

Жүрегімізден дірілдеген жерде сақталды

Бейтаныс жануарлар төбеден лақтырып жатты

Жаңбыр мен зауыттардың шуынан есінен танған

Одан қалауларды конустық пішіндермен сүзеді

Жарақат алған жануарлардың төсегінің қасында шеруге шығу

Әйелдер ыстықта суды кесіп өтеді

Және толқындарға металдың дәмін берді;

Қатар қатарында парапланшылардай ұшады

Азғырулар дірілдеп жатқан аңдарды құптады

Біз қауіпсіз, үйде монастырда болдық

Бұған қарсы жаңбыр дұғадай шапалақтады

Бізді иемдену үшін салбырату

Теңіздегі оттай жарқыраған тілек

Бірақ біз ұстап, ішке кірдік

Өсімдік сияқты құрдымға кетіңіз

Біз ешкімді қызғанбаймыз, қалауымыз өткінші:

Бізге тиесілі ештеңе жоқ