L'Horizon - Dominique A

«Nous n’irons pas plus loin», te dit le capitaine

Trop d’obstacles aujourd’hui pour gagner l’horizon

Des baleines puises gmissent sur la grve

Leur sang couvre des bouches comme autant d’hameons

Comme autant de collines occultant l’horizon

De crtes insensibles l’adagio des plaines

«Je suis vraiment navr «, te dit le capitaine

Et tu sens qu’il dit vrai et qu’il a le cњur bon.

Ds lors la bouche vermeille d’une femme au harpon

Qui entre dans tes murs et saigne les baleines

Te fait des mois durant ddaigner l’horizon

Et lorsque tu le croises snober le capitaine.

Quand tu rentres chez toi, tu te dis qu’il fait bon

Le mensonge est partout infiltr?

dans tes veines

Tant tu aimes goter au sang de la baleine

Qui d?

borde des lvres de la femme au harpon.

Mais un jour sur ta manche tire le capitaine

Les yeux exorbits, il te dit: «Repartons «.

Il est temps de sortir du sommeil des reines

Car nul ne vous attend autant que l’horizon.

C’est Lob Nor qui t’espre, l’Inlandsis qui t’appelle

La Sierra Nevada qui la nuit crie ton nom

Et c’est la Grande Bleue qui rehausse le ciel

Chacun d’eux te rclame et t’offre l’horizon

Mais celui-ci t’chappe, stopp dans son lan

Par des sommets hargneux, des valles encaisses,

Des villes au cњur de pierre aux formes insenses

Vois, la barbe te pousse et ton pas se fait lent.

Et tu entends au loin les plaintes des baleines

Qui avant de finir sur la grve ont sans doute

Connu cet horizon don’t seul le capitaine

Espre encore pour deux que tu croises la route.

Mais un jour au silence qui monte aux alentours

Comme tes yeux se dcollent, tu sais qu’on t’a laiss?

Seul avec ton vieux rve don’t l’ombre est un vautour

Qui dessous tes haillons sent la chair s’asscher

Et comme en de lents cercles, il va pour t’entreprendre

Le dcor s’aplanit, les courbes se dfont

Tout se dgage, oui, sans doute las de t’attendre

C’est lui qui vient toi, il est l l’horizon

«Біз бұдан әрі бармаймыз», - дейді капитан

Көкжиекке жету үшін бүгін тым көп кедергілер

Шаршаған киттер жағажайда ыңылдап жатыр

Олардың қаны көптеген ілгектер сияқты ауызды жауып тұрады

Көкжиекті тұмшалаған көптеген төбелер сияқты

Сезімсіз шыңдардан жазықтардың адажиосы

«Мен шынымен кешірім сұраймын», - дейді капитан

Оның шындықты айтып тұрғанын, жүрегі таза екенін сезесің.

Содан бастап гарпуны бар әйелдің қызыл аузы

Қабырғаларыңа кім кіріп, киттерді қандырады

Айлар бойы көкжиекті жек көруге мәжбүр етеді

Ал сіз оны кездестіргенде капитанға жалтақтаңыз.

Үйге келген соң өзіңе жақсы деп айтасың

Өтірік барлық жерге сіңіп кеткен бе?

сіздің тамырыңызда

Киттің қанының дәмін татқанды ұнатасың

Кімнен

гарпуны бар әйелдің ернін сызады.

Бірақ жеңгең бір күн капитанды тартады

Көздері томпайып, «Қайтайық» дейді.

Ханшайымдардың ұйқысынан оянатын кез келді

Өйткені сені көкжиектен артық ешкім күтпейді.

Бұл Лоб емес, сізді күтпейді, Инландсис сізді шақырып жатыр

Түнде сенің атыңды айғайлайтын Сьерра-Невада

Ал бұл аспанды көтеретін Үлкен Көк

Олардың әрқайсысы сізді талап етеді және сізге көкжиек ұсынады

Бірақ бұл сізден қашады, өз жолында тоқтайды

Саңырауқұлақ шыңдар, терең аңғарлар арқылы,

Ессіз пішіндегі тас жүректі қалалар

Қараңыз, сақал сізді итеріп, қадамыңыз баяулайды.

Ал алыстан киттердің сайрағанын естисің

Ереуілге дейін кімнің күмәні жоқ

Бұл көкжиекті тек капитан біледі

Сіз жолды кесіп өтетін екі адам үшін тағы да үміттенемін.

Бірақ бір күні айнала тыныштық орнайды

Көздерің шағылысып жатқанда, сені тастап кеткенімізді білесің бе?

Көлеңкесі лашын болған ескі арманыңмен жалғыз

Еттің кеуіп бара жатқанын шүберектеріңнің астынан кім сезеді

Және баяу шеңберлердегідей ол сізді қабылдауға барады

Көрініс тегістеледі, қисық сызылады

Бәрі шығады, иә, сені күтуден шаршаған шығар

Ол саған келеді, ол көкжиек