Schwere (-los) - Die Toten Hosen

Jeden Morgen steht Ada Sternberg auf

Seit neunundachtzig Jahren

Verlässt das Haus zum Brötchenkauf

Ihr Morgenritual

Sie hat einen festen Zeitablauf

Der sich täglich wiederholt

Sitzt immer auf der selben Bank

Schaut zu den Vögeln hoch

Fühlt sich dann schwerelos

Fast schwerelos

Glücklich und selbstverloren

Ist die Schwere los

Sie hat die Hölle von Auschwitz überlebt

Das wirft sie sich oft vor

Gibt es das Recht auf einen Neubeginn

Für den Blick nach vorn

Vergraben liegt die Vergangenheit

Tief unter der Stadt

Doch alles holt sie manchmal ein

Sie schaut den Vögeln nach

Wird die Schwere los

All die Schwere los

Ist sich selbst genug

Fast schwerelos

Sie breitet ihre Arme aus

Macht sich bereit zum Sprung

Wirft sich den Vögeln hinterher

Wirft sich in die Luft

Und ist die Schwere los

All die Schwere los

Endgültig und vollkommen

Fast schwerelos

(Schwerelos)

So schwerelos

Glücklich und vollkommen

So schwerelos

Ада Штернберг күнде таңертең тұрады

Сексен тоғыз жыл бойы

Нан алуға үйден шығады

сіздің таңғы рәсіміңіз

Оның бекітілген кестесі бар

Бұл күн сайын қайталанады

Әрқашан бір орындықта отырады

Құстарға қара

Содан кейін салмақсыз сезінеді

Салмақсыз дерлік

Бақытты және жоғалған

Ауырлық кетті ме?

Ол Освенцим тозағында аман қалды

Ол жиі бұл үшін өзін кінәлайды

Жаңадан бастауға құқығы бар ма

Алға қарағаны үшін

Өткен күндер жерленген

Қаланың терең астында

Бірақ бәрі кейде оған жетеді

Ол құстарды бақылайды

Ауырлықтан арылыңыз

Барлық ауыртпалықтан арылыңыз

Өзі жетеді

Салмақсыз дерлік

Ол қолдарын жайып жібереді

Секіруге дайындал

Құстардың артынан қуады

Өзін аспанға лақтырады

Ал ауырлық жойылды

Барлық ауыртпалықтан арылыңыз

Қорытынды және толық

Салмақсыз дерлік

(салмақсыз)

Сонымен салмақсыз

Бақытты және мінсіз

Сонымен салмақсыз