Wo die geister ganz still sterben - Die Apokalyptischen Reiter

Ströme die das Land verschlingen

Genährt von Bächen kleiner Lügen

Kannst Dämme bauen, Gräben heben

Wirst den Strom damit vergnügen

Wo Steine prasseln Tag für Tag

Die kleine Welt in Scherben fällt

Und der Engel deiner Bücher

Zusammen mit den Hunden bellt

Eis und Schatten kämpfen leise

Gebärden sich mit Sonnenlicht

Sie blenden dich mit Harmonie

Doch die Wunden heilen nicht

Wo Tränen nähren Stund um Stund

Den Untergang auf dem du stehst

Es sind die Tränen nicht die Bäche

Und eine Welt die von dir geht

Wo die Geister ganz still sterben

Wo die Pest die Haut zerfetzt

Wo die Stille donnernd laut ist

Da bin ich zu Haus

Wo die Geister ganz still sterben

Wo die Pest die Haut zerfetzt

Wo die Stille donnernd laut ist

Da war ich zu Haus

Жерді алып жатқан өзендер

Кішкентай өтірік ағындарымен қоректенеді

Бөгеттер салуға, арықтар қазуға болады

Онымен ағынмен ләззат алады

Күннен күнге тастар қағып жатқан жерде

Кішкентай дүние қирады

Және сіздің кітаптарыңыздың періштесі

Иттермен бірге үреді

Мұз бен көлеңке тыныш соғысады

Күн сәулесімен ымдау

Олар сізді үйлесімділікпен таң қалдырады

Бірақ жаралар жазылмайды

Көз жасы сағат сайын нәрленетін жерде

Сіз тұрған батып кету

Бұл ағын емес, көз жасы

Ал сенен шыққан дүние

Елестер тыныш өлетін жерде

Оба теріні жарып жіберетін жерде

Тыныштық күркіреп тұрған жерде

Мен сонда үйдемін

Елестер тыныш өлетін жерде

Оба теріні жарып жіберетін жерде

Тыныштық күркіреп тұрған жерде

Мен ол кезде үйде болдым