Epiclesis - Dark Lunacy

Silk…

Enchanted veil, that embrace my bleeding memory

About your grace

When silent weaver make another face

Eternal pledge in silent tears

Wile this, scared watcher is… near

Eternal pledge, in silent tears

How many shard, I’ll keep?

Prisoner in a shine

Covered by the fears

Freedom, in vanish ring of time

Melted… from howling sun

If only you believed

And cross my sad, armoring true

The gates over de rain

If you, if you, believed… believed in me.

now

«Loosing in my pathways… before the shadows fall

How many time I called… how many time I’m waiting

Prisoner in grave without a lid of wood

Tear in terror, light of light… end to end and never days

Loosing in pathways… before shadows fall»

The veil on my surrender

Your face into my eyes

Forever turning back in mind

And never more my days arise

Eternal pledge, in silent tears

How many shard, I’ll keep?

Prisoner in a shine

Covered by the fears

Freedom, in vanish ring of time

Melted… from howling sun

If you, if you, believed

Believe and die

For this, armoring true

For gates over de rain

My face over my mask… along my sadness

I’m afraid, I’m disappear

In fragile, human, blowing side

Our sin slowly rise

In the breath of mortal soul

You know my regrets

But waiting your caress

Epiclesis that what I see

Epiclesis that all I feel

Жібек…

Сиқырлы перде, ол менің қансыраған жадымды құшақтайды

Сіздің рақымыңыз туралы

Үнсіз кезде тоқымашы басқа жүз жасайды

Үнсіз көз жасында мәңгілік кепіл

Қорыққан бақылаушы... жақын

Мәңгілік кепіл, үнсіз көз жасымен

Қанша сынық, мен сақтаймын?

Жарқыраған тұтқын

Қорқыныштармен жабылған

Бостандық, уақыттың жоғалу  сақинасында 

Еріген... жылап тұрған күннен

Тек сенсеңіз

Менің мұңды, сауыт шынымды кесіп өтіңіз

Жаңбыр жауып тұрған қақпалар

Маған сенсең, сенсең... сенсең.

қазір

«Көлеңкелер құламай тұрып, өз жолымда жоғалып кеттім

Мен қанша рет қоңырау шалдым ... Мен қанша рет күтемін

Ағаш қақпағы жоқ қабірдегі тұтқын

Қорқыныш, нұрдың нұры... басынан аяғына дейін және ешқашан күн

Көлеңкелер түскенге дейін жолдарда жоғалу»

Менің бас игенімдегі перде

Сенің жүзің менің көзіме

Мәңгілік ойға оралу

Менің күндерім енді ешқашан басталмайды

Мәңгілік кепіл, үнсіз көз жасымен

Қанша сынық, мен сақтаймын?

Жарқыраған тұтқын

Қорқыныштармен жабылған

Бостандық, уақыттың жоғалу  сақинасында 

Еріген... жылап тұрған күннен

Сенсең, сенсең

Сеніңіз және өліңіз

Бұл үшін броньдау шын

Жаңбыр жауып тұрған қақпалар үшін

Менің бетімді маскам            менің  мұңым мен 

Мен қорқамын, мен жоғалып кеттім

Нәзік, адами, ұшатын жағында

Біздің күнәміз баяу көтеріледі

Өлім жанның тынысында

Менің өкінішімді білесіз

Бірақ сіздің еркелетуді күтемін

Мен көрген эпиклез

Мен сезінетін эпиклез