Mes longs voyages - Daniel Lavoie

Quand je sortirai de ce pays vieux que sont mes naufrages

Quand je rentrerai dans ce pays neuf qui est ton visage

Alors je fermerai les yeux et je réveillerai mes équipages

Mes longs voyages

Quand j'étais fils de loup pieds nus sans corde au cou

Quand j'étais fils du vent étudiant, trafiquant

Quand j'étais chez les filles Prince fou sans famille

Quand on m’a brisé l’os de la mâchoire et quand j’ai fui avec mes bosses

Au fond du continent pour éviter les fers de mes frères les hommes

Je te raconterai que j'étais héritier du château du roi sourd

Qui au fond de sa cour pleurait pour que je chante

Pleurait pour que je vante ses rimes et ses crimes

Après me torturait, après me médaillait

Toute ma vie durant vivant dans l’irréel mam’zelle

Avec mes ailes frêles fortes comme cerfs-volants

Je fus pan de nuage la voile bleue au large

Qu’on ne peut mettre en cage qu’on harponne en riant

Les lettres et les livres les fuites, les écritures

Les grimoirs, les Jésuites, les foires, les poires, les huîtres

Les gloires et toute la suite de larrons parasites collés sur mes talons

Collés sur mes talents crevant mes réussites

À grands coups de crayon

Me haïssant d’aimer, me cernant, me jugeant

Me piégeant, me blessant

Me tuant

Mais là-haut au-dessus d’eux, j'étais là-haut dans une étoile rouge

Leur faisant des grimaces et l'étoile était rouge

Parce que c'était du sang le mien et le tien est venu

Tous ces cheminements pour arriver à toi pour arriver souffrant

Où étais-tu mon âme pendant cet heureux temps de misère et de vent?

Maintenant je m’assois et je vis avec toi

Qui a daigné mêler ton âge avec le mien

En sortira un lien qui me vengera bien

En se tenant très près des hommes faux ou vrais

Ce que je n’ai pas fait

En se tenant très près surtout de sa mère

Ce que j’aurais dû faire depuis que tu m’attends

Maintenant je suis là si demain je m’en vas retiens-moi

Rejoins-moi si je meurs et nous irons vivre ailleurs

Мен өзімнің кемелерімнің ескі жерінен шыққан кезде

Мен сіздің бетіңіз болып табылатын осы жаңа елге оралғанда

Сондықтан мен көзімді жұмып, экипаждарымды оятамын

менің ұзақ сапарларым

Бойымда арқан жоқ қасқырдың жалаңаяқ баласы кезімде

Желдің баласы, студент, саудагер кезімде

Мен қыздарда болған кезімде отбасы жоқ Ақылсыз ханзада

Олар менің жақ сүйегімді сындырғанда және мен бөртпелерімді алып қашқанда

Ағаларымның темір тұлпарынан аулақ болып құрлықтың түбіне

Мен саңырау патша сарайының мұрагері болғанымды айтайын

Оның ауласында кім мені ән айтуымды сұрады

Оның рифмалары мен қылмыстары туралы мақтанамын деп жылады

Мені қинаған соң, медаль алған соң

Менің бүкіл өмірім шынайы емес мам'зельде өмір сүрдім

Батпырауық қанаттарым күшті

Мен бұлттың көк желкені болдым

Сіз гарпунмен күлетіндігіңізді жасыра алмайсыз

Хаттар мен кітаптар ағып кетулер, жазбалар

Гримуарлар, иезуиттер, жәрмеңкелер, алмұрттар, устрицалар

Даңқ пен паразиттік ұрылардың бүкіл тобы менің өкшесіме жабысып қалды

Табыстарымды жарып жіберетін таланттарыма сүйендім

Қарындашпен тамаша соққылармен

Мені жақсы көргенім үшін жек көру, мені айналдыру, мені соттау

Мені ұстап, ренжіту

мені өлтіру

Бірақ олардың үстінде мен қызыл жұлдызда болдым

Олардың беттерін жасау және жұлдыз қызыл болды

Өйткені бұл менің қаным еді, ал сенікі келді

Бұл сапарлардың барлығы сізге азап шегуге жету үшін

Қасірет пен желдің осы бақытты шақта қайда болдың жаным?

Енді мен сенімен бірге отырамын

Сенің жасыңды менің жасыммен араластыруға кім көнді

Менен кек алатын байланыс шығады

Жалған немесе шынайы еркектерге өте жақын тұру арқылы

Мен не істемедім

Әсіресе анасына өте жақын тұру арқылы

Сен мені күткеннен бері не істеуім керек еді

Енді ертең барсам, мені ұстаймын

Мен өлсем, басқа жерде тұрамыз