Ce monde sans issue - Daniel Lavoie

Pleure un peu, pleure ta tête, ta tête de vie

Dans le feu des épées de vent dans tes cheveux

Parmi les éclats sourds de béton sur tes parois

Sur tes parois

Sur tes parois

Ta longue et bonne tête de la journée

Ta tête de pluie enseignante

Et pelures et callosités

Ta tête de mort, ta tête de mort

Que je meure ici au cœur de la cible

Au cœur des hommes et des horaires

Que je meure ici au cœur de la cible

Au cœur des hommes

Et ne pouvant plus me réfugier en Solitude

Ni remuer la braise dans le bris du silence

Ni ouvrir la paupière ainsi

Qu’un départ d’oiseau dans la savane

Car il n’y a plus un seul endroit

De la chair de solitude qu ne soit meurtri

Même les mots que j’invente

Ont leur petite aigrette de chair bleuie

Que je meure ici au cœur de la cible

Au cœur des hommes et des horaires

Que je meure ici au cœur de la cible

Souvenirs, souvenirs, maison lente

Un cours d’eau me traverse

Je sais, c’est la Nord de mon enfance

Avec ses mains d’obscure tendresse

Qui voletaient sur mes épaules

Ses mains de latitudes de plénitude

Et mes vingt ans et quelques dérivent

Au gré des avenirs mortes, mes nuques

Dans le vide, dans le vide

Que je meure ici au cœur de la cible

Au cœur des hommes et des horaires

Que je meure ici au cœur de la cible

Au cœur des hommes

Біраз жыла, басыңды жылат, өмір басың

Желдің отында қылыштар шашыңызда

Қабырғаларыңыздағы күңгірт бетон сынықтары арасында

Сіздің қабырғаларыңызда

Сіздің қабырғаларыңызда

Сіздің ұзақ және жақсы басыңыз

Сіздің сабақ беретін жаңбыр басы

Және қабықтар мен мозолей

Бас сүйегің, бас сүйегің

Мен осы жерде нысананың жүрегінде өлемін

Ерлер мен кестелердің жүрегінде

Мен осы жерде нысананың жүрегінде өлемін

Ерлердің жүрегінде

Енді Жалғыздықты паналау мүмкін емес

Сондай-ақ бұзылған тыныштықта отты қозғамаңыз

Сонымен қатар қабақты ашпаңыз

Саваннадағы құстың кетуінен де

Өйткені енді бір орын жоқ

Көгермеген жалғыздық етінен

Тіпті мен ойлап тапқан сөздер де

Олардың кішкентай көгерген еті бар

Мен осы жерде нысананың жүрегінде өлемін

Ерлер мен кестелердің жүрегінде

Мен осы жерде нысананың жүрегінде өлемін

Естеліктер, естеліктер, баяу үй

Артымнан ағын ағып жатыр

Білемін, бұл менің балалық шағымның солтүстігі

Оның түсініксіз нәзік қолдарымен

Ол менің иығымда қалқып кетті

Оның қолдары ендіктердің толықтығы

Ал менің жиырма жасым және бірдеңе қозғалып жатыр

Өлі болашақтардың мейіріміне, мойындарым

Бос жерде, бос жерде

Мен осы жерде нысананың жүрегінде өлемін

Ерлер мен кестелердің жүрегінде

Мен осы жерде нысананың жүрегінде өлемін

Ерлердің жүрегінде