L'ère moderne - Danakil, Mighty Diamonds

On veut nous amener en douceur vers l'ère moderne

Dessiner les contours d’une société nouvelle

Un endroit où l’envie nous gouverne

Tous embarqués sur la même caravelle

Et à qui faire confiance à qui cacher ses peines?

A qui confier ses secrets sans qu’il ne les révèle?

La vie est une question ici et à voir où elle mène

J’ai peur qu’elle ne fournisse qu’une réponse artificielle

Que de fous la terre est pleine

Je ne saurais le dire

Que la réalité est cruelle

Je n’ai pas su l'écrire

(bis)

Je n’ai pas trouvé la mélodie

Qui porterait ce triste appel

Aux ouïes du monde en folie

Et sonnerait son grand réveil

Je n’ai pas pu polir ces vers

Hargneux mais plein de sentiments

De poésie mais de colère

Et de mes grincements de dents

Que de fous la terre est pleine

Je ne saurais le dire

Que la réalité est cruelle

Je n’ai pas su l'écrire

(bis)

Олар бізді заманауи дәуірге ақырын әкелгісі келеді

Жаңа қоғамның контурын сызыңыз

Бізді қызғаныш билейтін жер

Барлығы бір керуенге отырды

Ал мұңын кімге жасыру үшін кімге сену керек?

Құпияларын ашпай кімге айту керек?

Өмір осында және оның қайда апаратынын көру

Ол жай ғана ойдан шығарылған жауап береді деп қорқамын

Жер толған қандай ақылсыз

Қалай айтарымды білмей қалдым

Шындық қатыгез

Қалай жазарымды білмедім

(бис)

Әуенді таба алмадым

Бұл қайғылы қоңырауға кім шыдайды

Дүниенің құлағына жындылықта

Және оның керемет оятқышы соғылады

Мен бұл өлеңдерді жылтырата алмадым

Күңгірт, бірақ сезімге толы

Поэзиядан бірақ ашудан

Және менің тістерім

Жер толған қандай ақылсыз

Қалай айтарымды білмей қалдым

Шындық қатыгез

Қалай жазарымды білмедім

(бис)