Amputated Enigma - Cryptopsy

A silent forty-two years

Nestled in the heart of Nova Scotia

Marooned in Digby’s Sandy Cove

A legless man was found unconscious on the shore

When he later awoke in the home of a local fisherman

He obsessively muttered the same three words over and over again

The first was Jerome

He repeated it so much so that it was decided it must be his name

Colombo was the second

Perhaps the name of the ship that abandoned him

The mutiny he attempted to lead left him stranded

Cast off into the vast unknown

After a ruthless Captain inflicted his harsh naval judgment

By hacking off both of his legs just above the knee

The final word was Trieste

Was this the land that he dreamed of As he screamed and moaned throughout his nights

Conceivably it was visions of loved ones severed and distorted

That motivated him to remain mute

Apart from these three words the man was soundless

He moved slowly during his enduring years

By scuffling forward on his hands and stumps

Canada’s first melancholic welfare recipient

Died on April 12th 1912

Broken fragments of his past have emerged

But the truth was never unveiled

A stone marker is all that’s left now

As a memory of this nation’s amputated enigma

Үнсіз қырық екі жыл

Жаңа Шотландияның қақ ортасында орналасқан

Дигбидің Сэнди шығанағында таң қалды

Жағадан аяқсыз ер адам ес-түссіз  табылды

Кейінірек ол жергілікті балықшының үйінде оянғанда

Ол сол үш сөзді қайта-қайта міңгірледі

Біріншісі Джером болды

Ол мұны қайталағаны сонша, бұл оның аты болуы керек

Коломбо екінші болды

Оны тастап кеткен кеменің аты шығар

Ол басқармақ болған бүлік оны тығырыққа тіреді

Кең беймәлімдікке тастаңыз

Қатыгез капитан теңіз флотының қатаң үкімін шығарғаннан кейін

Екі аяғын тізенің үстінде кесіп алу арқылы

Соңғы сөз Триест болды

Ол түні бойы айқайлап, жылағанда армандаған жер осы ма еді?

Бұл жақындарының үзілген және бұрмаланған көріністері болса керек

Бұл оның үнсіз қалуына түрткі болды

Осы үш сөзден басқа адам үнсіз қалды

Ол шыдамды жылдарында баяу қозғалды

Қолдары мен діңгектерінде алға қарай иілу арқылы

Канаданың алғашқы меланхолик әл-ауқат алушысы

1912 жылы 12 сәуірде қайтыс болды

Оның өткенінің сынған бөліктері пайда болды

Бірақ шындық ешқашан ашылған жоқ

Енді тас маркер  қалды

Бұл ұлттың жұмбақ жұмбағы туралы естелік ретінде