The Knife, The Head and What Remains - Cryptopsy

I’m waiting immobilized in Erickson, sitting bolt upright with eyes wide open

His voice swirling, echoing, making promises without end

At 6:55 the 1170 to Winnipeg

Left the cold dark damp bench behind at last

At first I did not notice him lurking quietly, the enemy

The Lord prepared me for this

The blade unsheathed, plunged mechanically upon his extraterrestrial façade

I could not stop until the creature was destroyed

After all it was going to devour us all

Attempting to stop me, he fought, begged and bellowed

The other passengers did not understand me, they could not see

The obscene animal, the sacrilegious putrid being

Was plotting murder, there was no other way out

Barricaded

I then took of its head

To show them how wrong they were

Then I tasted a little piece

A morsel of his lying flesh

His ear nose and tongue

I place in my pocket

They are mine now

To savor

Мен Эриксонда қозғалмай, тік отырып, көздерім ашылған күйде күтіп отырмын

Оның даусы шырқырап, жаңғырық, шексіз уәде береді

6:55-те 1170-тен Виннипегке дейін

Ақырында салқын қараңғы дымқыл орындықты артта қалдырды

Алғашында мен оны байқамадым, жаудың тып-тыныш аңдығанын

Жаратқан Ие мені осы үшін дайындады

Жүзі қабықсыз, механикалық түрде оның планеталық қасбетіне сүңгіп кетті

Жаратылыс жойылмайынша мен тоқтай алмадым

Бұл бәрімізді де жейтін болды

Мені тоқтатпақ болып, төбелесіп, жалынып, айқайлады

Басқа жолаушылар мені түсінбеді, көре алмады

Ұятсыз жануар, шіруші

Кісі өлтіруді жоспарлады, басқа амал жоқ

Баррикада

Мен содан кейін оның басын алып кетті

Оларға қаншалықты қателескенін көрсету үшін

Содан кейін мен кішкене бөлшектен дәм татқым келеді

Оның өтірік етінің бір үзігі

Құлақ мұрны мен тілі

Мен қалтамға саламын

Олар енді менікі

Дәмінше