Солдат на привале - Чиж & Co

Серп и молот отправляется в зенит.

Ранний луч в пустом мозгу наводит грусть.

Матюгальник на березе голосит,

Как узбеков, латышей сплотила Русь.

Восстает из пепла выпимший народ.

Неформал скоблит от крови свой кистень,

А солдату на привале нет хлопот,

Лишь бы в баню запустили в женский день...

Вот крестьянин - тот в политике сильней!

Он в деревне хрен растит на всю страну,

Чтоб кормить колхозных уток и свиней

И сограждан, не поднявших целину.

Управители в Америку летят.

Чтоб оружие с лица Земли стереть,

А солдату на привале наплевать

Лишь бы прапора в лесу задрал медведь.

Зелень леса, неба синь, да красный флаг.

Черен волос, да всегда под кожей грусть.

Задолбали вихри яростных атак,

Вот бы армию по хатам возвернуть.

Так нет, найдем же, блин, куда ввести войска!

Вражьи кости нам как снег под каблуком!

А солдатика замучила тоска,

Он стрельнул себя и больше не при чем...

Орақ пен балға зенитке жіберіледі.

Бос мидағы ерте сәуле мұңды тудырады.

Қайыңдағы матюгалник ән айтады,

Өзбектер сияқты латыштарды да Ресей көтерді.

Күлден мас халық көтеріледі.

Бейресми қаннан жүнін тырнады,

Тоқтаған сарбазға қиындық жоқ,

Әйелдер күнінде олар ваннаға кірсе болды ...

Міне, шаруа – саясатта мықтырақ!

Елге желкек өсіреді ауылда,

Колхоз үйректері мен шошқаларын бағуға

Ал тың топырағын көтермеген жерлестер.

Билер Америкаға ұшып барады.

Жер бетінен қаруды өшіру үшін,

Тоқтаған солдатқа бәрібір

Ормандағы прапорщикти аю көтерсе ғой.

Орманның жасылы, көктің көкі, қызыл туы.

Қара шаш, бірақ терінің астында әрқашан мұң.

Задолбали күшті шабуылдардың құйындары,

Бұл әскерді саятшылыққа қайтару еді.

Жоқ, біз әскерді қайда жіберу керек екенін табамыз!

Жау сүйегі өкшеміздің астындағы қардай!

Сарбазды меланхолия азаптады,

Ол өзін атып тастады, басқа ештеңе жоқ ...