18 берёз - Чиж & Co

Солнце встает, становится теплее,

Хочется жить вечно, да где-то прогадал.

Вновь не угодил в объятия Морфея,

А главное, в твои объятья не попал.

И мне не спится,

Не спится.

Циферблат от дыма почти уже не виден.

Липкий от пота, курю в потолок.

Из динамика чуть слышно доносится Ван Клиберн,

А на стене все тот же пацифистский значок.

И мне не спится...

Не спится...

Поезд, поезд, поезд, поезд, поезд,

Увези меня на Невский,

К невесте.

Знаю, знаю, знаю, я все знаю, ну и что,

Нам надо быть вместе,

Всегда.

За моим окном восемнадцать берёз,

Я их сам считал, как считают ворон,

Тех, что северный ветер куда-то унёс,

И последний гондон как последний патрон.

И мне б не спиться,

Не спиться.

И мне б не спиться...

Не спиться...

Күн шығып жатыр, күн жылынып барады

Мен мәңгі өмір сүргім келеді, бірақ бір жерде қате есептедім.

Тағы да Морфейдің құшағына түспеді,

Ең бастысы мен сенің құшағыңа түскен жоқпын.

Ал мен ұйықтай алмаймын

Ұйқы жоқ.

Түтін дискісі дерлік көрінбейді.

Жабысқан терге, төбеге шылым шегуге.

Ван Клиберн диктордан әрең естіледі,

Ал қабырғада сол пацифист белгісі бар.

Ал мен ұйықтай алмаймын...

Ұйқы жоқ...

Пойыз, пойыз, пойыз, пойыз, пойыз

Мені Невскийге апарыңыз

Қалыңдыққа.

Мен білемін, білемін, білемін, мен бәрін білемін, сонда не,

Біз бірге болуымыз керек

Әрқашан.

Тереземнің сыртында он сегіз қайың бар,

Мен оларды қарға санағандай санадым,

Солтүстік жел бір жерге апарғандарды,

Және соңғы картридж ретінде соңғы презерватив.

Ал мен ұйықтамайтын едім

Ұйықтай алмаймын.

Ал мен ұйықтамайтын едім...

Ұйықтай алмаймын...