Platteland - Bok van Blerk

Hierdie grond, hierdie stof, wat ek hou in my hand.

Hierdie bloed, hierdie been van my mense, my land.

Hierdie stuk van my hart van my pa geërf.

Vir dit sal ek lewe, vir dit sal ek sterf.

Platteland, O menseland, geskep vir my uit God se hand.

Platteland, O traneland, gebou uit klip verval tot sand.

Hierdie woorde van haat wat ek hoor op die wind.

Hierdie mense wat sê dat my mense is blind.

Maar as jy kyk, as jy kyk, kyk wat staan daar.

Kyk waar’s die klippe van bouers bewaar.

Platteland, O menseland, geskep vir my uit God se hand.

Platteland, O traneland, gebou uit klip verval tot sand.

En wat bly, bly daaroor?

Hoekom veg ons oor grond?

En wat is, is 'n mens?

Dinamiet met 'n lont.

Wat moet ek sê sodat almal verstaan?

Dis hier waar ek lewe, dis hier waar ek staan.

Platteland, O menseland, geskep vir my uit God se hand.

Platteland, O traneland, gebou uit klip verval tot sand.

Die wêreld draai en die tyd vergaan.

En eintlik bloei ons almal saam.

Platteland, O sieleland, ek hoor jou roep, jy roep na my.

My hart se land, beloofteland, ek staan geboei maar ek is vry.

Қолыма ұстаған мына жер, мына шаң.

Халқымның, жерімнің қаны, сүйегі.

Менің жүрегімнің бұл кесегі әкемнен қалған.

Сол үшін өмір сүремін, сол үшін өлемін.

Ауыл, ей, Алланың қолынан маған жаратқан адам елі.

Шіріген тастан құмға айналған ауыл, ей, көз жасы төгілген жер.

Бұл жеккөрінішті сөздерді мен желден естимін.

Халқым соқыр деген осылар.

Бірақ қарасаңыз, қарасаңыз, онда тұрған нәрсені қараңыз.

Құрылысшылардың тастары қайда сақталғанын қараңыз.

Ауыл, ей, Алланың қолынан маған жаратқан адам елі.

Шіріген тастан құмға айналған ауыл, ей, көз жасы төгілген жер.

Ал ол туралы не қалады, не қалады?

Неге біз жер үшін ұрысамыз?

Ал адам деген не?

Сақтандырғышы бар динамит.

Барлығы түсінетіндей не айтуым керек?

Менің тұратын жерім, тұрған жерім осы.

Ауыл, ей, Алланың қолынан маған жаратқан адам елі.

Шіріген тастан құмға айналған ауыл, ей, көз жасы төгілген жер.

Дүние айналады, уақыт өтеді.

Ал, шын мәнінде, біз бәріміз бірге дамып келеміз.

Ауыл, ей, елім, естіп тұрмын шақырғаныңды, сен мені шақырасың.

Жүрегімнің елі, уәде елім, Байланамын, бірақ еркінмін.