"Blick' ich umher in diesem edlen Kreise" - Siegfried Lorenz, Staatskapelle Berlin & Heinz Fricke, Staatskapelle Berlin, Heinz Fricke

Wolfram

Blick ich umher in diesem edlen Kreise

Welch hoher Anblick macht mein Herz erglühn!

So viel der Helden, tapfer, deutsch und weise

Ein stolzer Eichwald, herrlich, frisch und grün

Und hold und tugendsam erblick ich Frauen

Lieblicher Blüten düftereichsten Kranz

Es wird der Blick wohl trunken mir vom Schauen

Mein Lied verstummt vor solcher Anmut Glanz

Da blick ich auf zu einem nur der Sterne

Der an dem Himmel, der mich blendet, steht:

Es sammelt sich mein Geist aus jeder Ferne

Andächtig sinkt die Seele im Gebet

Und sieh!

Mir zeiget sich ein Wunderbronnen

In den mein Geist voll hohen Staunens blickt:

Aus ihm er schöpfet gnadenreiche Wonnen

Durch die mein Herz er namenlos erquickt

Und nimmer möcht ich diesen Bronnen trüben

Berühren nicht den Quell mit frevlem Mut:

In Anbetung möcht' ich mich opfernd üben

Vergiessen froh mein letztes Herzensblut

Ihr Edlen möcht' in diesen Worten lesen

Wie ich erkenn der Liebe reinstes Wesen!

Ritter, Edelfrauen

So ist’s!

So ist’s!

Gepriesen sei dein Lied!

(Tannhäuser, wie aus einem Traum erwachend, sein ganzes Gebahren bezeught,

dass er von unheimlichen Gewalten erfasst ist)

Tannhäuser

0 Wolfram, der du also sangest

Du hast die Liebe arg entstellt!

Wenn du in solchem Schmachten bangest

Versiegte wahrlich wohl die Welt

Zu Gottes Preis in hoch erhabne Fernen

Blickt auf zum Himmel, blickt auf zu seinen Sternen!

Anbetung solchen Wundern zollt

Da ihr sie nicht begreifen sollt!

Doch was sich der Berührung beuget

Euch Herz und Sinnen nahe liegt

Was sich aus gleichem Stoff erzeuget

In weicher Formung an euch schmiegt

Ich nah' ihm kühn, dem Quell der Wonnen

In die kein Zagen je sich mischt

Denn unversiegbar ist der Bronnen

Wie mein Verlangen nie erlischt!

So, dass mein Sehnen ewig brenne

Lab an dem Quell ich ewig mich!

Und wisse, Wolfram, so erkenne

Der Liebe wahrstes Wesen ich!

(Allgemeine Bestürzung)

Biterolf

Heraus zum Kampfe mit uns allen!

Wer bliebe ruhig, hört er dich?

Wird deinem Hochmut es gefallen

So höre, Lästrer, nun auch mich!

Wenn mich begeistert hohe Liebe

Stählt sie die Waffen mir mit Mut;

Dass ewig ungeschmäht sie bliebe

Vergöss' ich stolz mein letztes Blut

Für Frauenehr' und hohe Tugend

Als Ritter kämpf ich mit dem Schwert;

Doch, was Genuss beut deiner Jugend

Ist wohlfeil, keines Streiches wert

Ritter, Edelfrauen

Heil, Biterolf!

Ritter

Hier unser Schwert!

Hier unser Schwert!

Tannhäuser

Ha, tör'ger Prahler Biterolf!

Singst du von Liebe, grimmer Wolf!

Gewisslich hast du nicht gemeint

Was mir geniessenswert erscheint

Was hast du, Armster, wohl genossen?

Dein Leben war nicht liebereich

Und was von Freuden dir entsprossen

Das galt wohl wahrlich keinen Streich!

Ritter

Lasst ihn nicht enden!

Wehret seiner Kühnheit!

Landgraf

Zurück das Schwert!

lhr, Sänger, haltet Frieden!

(Wolfram erhebt sich. Tiefe Stille verbreitet sich)

Wolfram

0 Himmel, lass dich jetzt erflehe’n!

Gib meinem Lied der Weihe Preis!

Gebannt lass mich die Sünde sehen

Aus diesem edlen, reinen Kreis!

Dir, hohe Liebe töne

Begeistert mein Gesang

Die mir in Engelsschöne

Tief in die Seele drang!

Du nahst als Gottgesandte

Ich folg aus holder Fern'--

So führst du in die Lande

Wo ewig strahlt dein Stern

Tannhäuser

Dir, Göttin der Liebe, soll mein Lied ertönen!

Gesungen laut sei jetzt dein Preis von mir!

Dein süsser Reiz ist Quelle alles Schönen

Und jedes holde Wunder stammt von dir!

Wer dich mit Glut in seine Arme geschlossen

Was Liebe ist, kennt der, nur der allein

Armsel’ge, die ihr Liebe nie genossen

Zieht hin, zieht in den Berg der Venus ein!

Ritter, Edelfrauen

Ha, der Verruchte!

Fliehet ihn!

Hört es!

Er war im Venusberg!

(Die Edelfrauen ziehen sich mit Entsetzen zurück, Elisabeth bleibt allein)

Edelfrauen

Hinweg!

Hinweg!

Aus seiner Näh'!

Wolfram

Ihr habt’s gehört!

Ensemble

Landgraf, SÄNGER, Ritter

Ihr habt’s gehört!

Sein frevler Mund

Tat das Verbrechen schrecklich kund

Sein Mund tat es kund

Er hat der Hölle Lust geteilt

Im Venusberg hat er geweilt!

Entsetzlich!

Scheusslich!

Fluchenswert!

In seinem Blute netzt das Schwert!

Zum Höllenpfuhl zurückgesandt

Sei er gefehmt, sei er gebannt!

(Man bedroht Tannhäuser mit gezogenen Schwertern)

Elisabeth

Haltet ein!

вольфрам

Мен осы асыл шеңберде айналама қараймын

Қандай биік көрініс жүрегімді жарқыратады!

Қаншама батыр, ержүрек, неміс, дана

Мақтанған емен орманы, даңқты, балғын және жасыл

Мен сүйкімді және мейірімді әйелдерді көремін

Сүйкімді гүлдер ең хош иісті гүл шоқтары

Қараудан көзім мас болып қалатын шығар

Менің әнім сондай әсем сұлулықтың алдында үнсіз қалады

Содан кейін мен жұлдыздардың біріне ғана қараймын

Мені соқыр ететін аспанда кім тұр:

Менің рухым әр жерден жиналады

Дұғада жан шын жүректен батады

Және қараңыз!

Мен ғажайып субұрқақты көремін

Менің рухым оған таң қалды:

Одан рақымды ләззаттар сарқылады

Сол арқылы ол менің жүрегімді есімсіз сергітеді

Мен бұл субұрқақты ешқашан бұлтқа түсіргім келмейді

Зұлым батылдықпен көзге тимеңіз:

Ғибадат барысында мен құрбандық шалуды үйренгім келеді

Соңғы жүрегімнің қанын қуана төктім

Асыл жандар мына сөздерді оқығыларың келеді

Махаббаттың ең таза мәнін мен қалай танимын!

рыцарьлар, асыл әйелдер

Міне бітті!

Міне бітті!

әніңізді мадақтаңыз!

(Таннхаузер түстен оянғандай, оның бүкіл жүріс-тұрысын куәландырады,

оны таңқаларлық зорлық-зомбылық басып алды)

Танхаузер

0 Вольфрам, солай ән салған

Сізде қатты бұзылған махаббат бар!

Осындай жансыздан дірілдегенде

Шынымен әлем құрғады

Құдайдың мақтауымен алыс қашықтықта

Аспанға қара, оның жұлдыздарына қара!

осындай кереметтерге табыну

Өйткені сіз оларды түсінбеуіңіз керек!

Бірақ қол тигізгенде не иіледі

жүрегіңіз бен сезіміңізге жақын

Бір заттан не пайда болады

Сізге қарсы жұмсақ пішінде ұялады

Оған батыл жақындаймын, ләззат бұлағы

Онда еш тартыну ешқашан араласпайды

Өйткені бұлақ таусылмас

Менің қалауым ешқашан өлмейді!

Менің аңсауым мәңгілікке өртенуі үшін

Мен көзде мәңгі демаламын!

Біл, Вольфрам, мойында

Мен махаббаттың ең шынайы жаратылысымын!

(Жалпы алаңдаушылық)

Битеролф

Барлығымызбен күресуге дайын!

Кім сабыр сақтайды, ол сізді ести ме?

Сіздің мақтанышыңыз оны қуантады

Ендеше тыңда, күпір, енді мен де!

Жоғары махаббат мені толқытқанда

Ол менің қолымды батылдықпен болаттайды;

Оның мәңгілік қорланбауы үшін

Мен соңғы қанымды мақтанышпен төктім

Әйел намысы мен биік қасиеті үшін

Рыцарь ретінде мен семсермен соғысамын;

Бірақ сіздің жастық шағыңыз қандай рахат әкеледі

Бұл арзан, алдауға тұрарлық емес

рыцарьлар, асыл әйелдер

Сәлем, Битеролф!

Рыцарь

Міне, біздің қылышымыз!

Міне, біздің қылышымыз!

Танхаузер

Ха, ақымақ мақтаншақ Битерольф!

Сіз махаббат туралы ән айтасыз ба, қасқыр!

Әрине айтқың келмеді

Менің ойымша, бұл ләззат алуға тұрарлық

Не ләззат алдың, бейшара?

Сіздің өміріңіз қымбат емес еді

Ал сізден қандай қуаныштар пайда болды

Бұл шын мәнінде еркелік емес шығар!

Рыцарь

Мұның аяқталуына жол бермеңіз!

Оның батылдығына қарсы тұр!

ландшаф

Қылышты қайтар!

Сіздер, әншілер, тыныштық сақтаңыздар!

(Вольфрам көтеріледі. Терең тыныштық орнайды)

вольфрам

О, аспан, мен сізге қазір жалынуға рұқсат етіңіз!

Менің қасиетті әнімді беріңіз!

Маған күнәні көруге мүмкіндік берді

Осы асыл, таза шеңберден!

Сен, жоғары махаббат естіледі

Менің ән айтуым шабыттандырады

Періште сұлулығындағы мен

Жанға терең еніп кетті!

Сен Құдайдың елшісі ретінде жақындайсың

Мен қымбатты Фернге еремін...

Осылайша сіз жерге жетесіз

Жұлдызың мәңгі жарқырап тұрған жерде

Танхаузер

Менің әнім саған естіледі, махаббат құдайы!

Дауыстап ән айт, енді маған мақтау болсын!

Сіздің тәтті сүйкімділігіңіз - барлық сұлулықтың бастауы

Және әрбір тәтті ғажайып сізден келеді!

Кім сені құшақтап құшақтады

Махаббаттың не екенін ол ғана біледі

Махаббатынан рахат көрмеген бейшара жаратылыстар

Жылжы, Венера тауына көш!

рыцарьлар, асыл әйелдер

Ха, зұлым!

одан қаш!

Тыңдаңыз!

Ол Венера тауында болды!

(Асыл әйелдер үрейленіп шегінеді, Элизабет жалғыз қалады)

асыл әйелдер

Алыста!

Алыста!

Оның маңайынан!

вольфрам

Сіз оны естідіңіз!

ансамбль

Лэндгрейв, ӘНШІ, Рыцарь

Сіз оны естідіңіз!

Оның жаман аузы

Қылмысты қорқынышты түрде жария етті

Оның аузынан белгілі болды

Ол тозақтың нәпсісін бөлісті

Ол Венесбергте қалды!

Қорқынышты!

Сұмдық!

қарғыс айтуға тұрарлық!

Оның қанында қылыш суланады!

Тозақ ұясына қайта жіберілді

Тұтқынға алынсын, қуылады!

(Таннхайзерді қылыштарымен қорқытады)

Элизабет

Тоқта!