Четыре слова - Анита Цой

И навсегда заковал сердце мне в оковы.

Дождь по щекам так нещадно хлестал.

Больше ты мне ничего не сказал.

Серые мокрые вокзалы выросли каменной стеной.

Ты мне сказал четыре слова: Жди я вернусь домой.

Дальше все дальше пирон от хвоста состава.

Как мне дойти до тебя по холодным шпалам.

Как дотянутся мне до твоих плеч.

Как через годы любовь мне сберечь.

Серые мокрые вокзалы выросли каменной стеной.

Ты мне сказал четыре слова: Жди я вернусь домой.

Годы летят как усталые серые птицы.

Негде присесть негде выпить глотка водицы.

Нищенкой бродит по свету судьба.

Было напрасно, а я все ждала.

Серые мокрые вокзалы выросли каменной стеной.

Ты мне сказал четыре слова: Жди я вернусь домой.

Серые мокрые вокзалы выросли каменной стеной.

Ты мне сказал четыре слова стали они судьбой.

Және мәңгілікке жүрегімді шынжырға байлады.

Жаңбыр менің бетімді аямады.

Сен маған артық ештеңе айтпадың.

Сұр дымқыл станциялар тас қабырғадай өсті.

Сіз маған төрт сөз айттыңыз: Күте тұрыңыз, мен үйге қайтамын.

Барған сайын пирон пойыздың құйрығынан келеді.

Салқын ұйықтаушылардың бойымен саған қалай жетемін.

Мені иығыңызға қалай жеткізуге болады.

Мен жылдар бойы махаббатты қалай сақтай аламын?

Сұр дымқыл станциялар тас қабырғадай өсті.

Сіз маған төрт сөз айттыңыз: Күте тұрыңыз, мен үйге қайтамын.

Жылдар шаршаған сұр құстай зымырап өтеді.

Отырар жер, бір жұтым су ішетін жер жоқ.

Тағдыр дүниені қайыршыдай кезеді.

Бұл бекер болды, мен күте бердім.

Сұр дымқыл станциялар тас қабырғадай өсті.

Сіз маған төрт сөз айттыңыз: Күте тұрыңыз, мен үйге қайтамын.

Сұр дымқыл станциялар тас қабырғадай өсті.

Сен маған төрт сөз айттың, олар тағдырға айналды.