Бумажный змей - Алла Пугачёва

Я в облака запускаю бумажного змея

Думает змей, будто сам он умеет летать

Кажется змею, он в небо умчаться сумеет

Если удастся ему свою нить оборвать

Рвется из рук, на упрямую птицу похожий

Злится на тонкую нить, за то, что прочна

Жаль, но пока одного понять он не может

Жизнь для него — это нить, что в руках у меня!

Лети, лети за облака

Меня с собой зови, зови,

Но не забудь, что нить тонка

Не оборви, не оборви

Мы на бумажного змея похожи немного

В жизни большой над землей помогая парить

Тянется, тянется к нам от родного порога

Детства и юности нашей незримая нить

Нам эта ниточка всем нужна, словно воздух

В радостный час или в час, когда нелегко

Помни о тех, кто нас ждет, о тех, кто нас создал

Кто научил нас летать высоко, высоко

Мен батпырауық бұлтқа ұшырамын

Батпырауық өзін ұша аламын деп ойлайды

Жыланға ол аспанға асығатын сияқты

Жібін үзіп алса

Қайсар құстай қолынан жас

Жіңішке жіпке ыза, Мықты болғаны үшін

Өкінішті, бірақ әзірге ол бір нәрсені түсіне алмайды

Ол үшін өмір менің қолымдағы жіп!

Ұшыңыз, бұлттардың ар жағында ұшыңыз

Сізбен бірге маған қоңырау шалыңыз, маған қоңырау шалыңыз

Бірақ жіптің жұқа екенін ұмытпаңыз

Бұзба, сынба

Біз батпырауық сияқтымыз

Өмірде, жерден жоғары көтерілуге ​​көмектесетін үлкен

Туған босағадан бізге қарай созылады, созылады

Біздің балалық және жастық шағымыз көзге көрінбейтін жіп

Бұл жіп бәрімізге ауадай қажет

Қуанышты сағатта немесе оңай емес сағатта

Бізді күткендерді, бізді жаратқандарды есте сақта

Биікке, биікке ұшуды кім үйретті