Гульба - Александр Малинин

А на иконах золото, о-па, а в глазах туман.

Жизнью переполнен хор цыган.

И буянит кровушка у души на дне,

И твердит головушка: «Да истина в вине».

И буянит кровушка у души на дне,

И твердит головушка: «Да истина в вине».

А кабаки из мрамора, о-па, а в дверях — медведь.

Да не будите пьяного, дайте помереть.

А я в рубахе шелковой глажу шелк волос,

Пью безмерно горькую в чарах черных грез.

Закружит цыганочка под скрипичный сип,

Разбудите пьяного, он помирать охрип.

По снежку по первому, ах, как хорошо!

Запрягай, граф, нервную, да рыжую еще.

Ломанем по городу да в этакую ночь,

Да по львиным мордам водкою толочь.

Загляну в сад Летний, обниму богинь.

Мой жеребец-трехлеток, ты беги, да не простынь.

А ты куда?

О-па!

Да вот никуда.

Ну, разве сжались года?

Ну, что глядишь, как на врага?

Да ты с иконой?

Да это, братец, ерунда.

Ведь твое золото всегда, точнее, золото Мамонное.

А в Петербурге каменном тишь да благодать.

Да разбудите пьяного, о грех так помирать.

А на иконах золото, о-па, а в глазах туман.

Да жизнью переполнен хор цыган.

Ал белгішелерде алтын, о-па, көзде тұман бар.

Сығандар хоры өмірге толы.

Ал жанның түбінде қан құйылады,

Ал кішкентай бас қайталайды: «Иә, шындық шарапта».

Ал жанның түбінде қан құйылады,

Ал кішкентай бас қайталайды: «Иә, шындық шарапта».

Ал таверналар мәрмәрдан жасалған, о-па, есікте аю бар.

Мас адамды оятпа, өлсін.

Мен жібек көйлек киіп, жібек шашты үтіктеймін,

Мен қара армандардың сиқырында өте ащы ішемін.

Сыған қызы скрипкаға айналады,

Мас адамды оят, ол өлуге қарлығады.

Алғашқы қарда, о, қандай жақсы!

Жабдық, санау, жүйке және қызыл шашты.

Қаланы аралап, осындай түнде,

Иә, арақты арыстанның бетіне басып.

Жазғы баққа қараймын, Құшақтаймын құдайларды.

Үш жасар айғырым, жүгіресің, жайма-жай.

Ал сен қайда барасың?

Әй папа!

Иә, еш жерде.

Ал, жылдар қысқарды ма?

Жарайды, сен жауға қалай ұқсайсың?

Сізде белгіше бар ма?

Иә, аға, бұл бос сөз.

Өйткені, сіздің алтыныңыз әрқашан, дәлірек айтқанда, Маммонның алтыны.

Ал Санкт-Петербургте тыныштық пен рақым.

Иә, масты оят, о, олай өлу күнә.

Ал белгішелерде алтын, о-па, көзде тұман бар.

Иә, сығандар хоры өмірге толы.