Отель - Александр Буйнов

Сгорает осень над печалях и гибнет золото рябин.

С любовью мы чуть запоздали, ты не одна, я не один.

Тебя ждет дома муж довольный, меня прелестная жена.

Но почему скажи так больно я не один, ты не одна.

Припев:

В чужом отеле полумрак, шампанское в бокале.

Шептали губы нам пора, а руки не пускали.

В чужом отеле за стеной шел дождь и пели грозы.

Мы были счастливы с тобой, все остальное проза.

Цветы и складки на постели, вином залитый тонкий шелк.

Как много мы сказать хотели — не уходи, побудь еще.

Не уходи, дай наглядеться.

Хочу испить я все до дна.

И разрываются два сердца.

Я не один, ты не одна.

Припев:

В чужом отеле полумрак, шампанское в бокале.

Шептали губы нам пора, а руки не пускали.

В чужом отеле за стеной шел дождь и пели грозы.

Мы были счастливы с тобой, все остальное проза.

В чужом отеле полумрак, шампанское в бокале.

Шептали губы нам пора, а руки не пускали.

В чужом отеле за стеной шел дождь и пели грозы.

Мы были счастливы с тобой, все остальное проза.

Күз қайғыға күйіп, тау күлінің алтыны жойылады.

Махаббатпен, сәл кешігіп қалдық, сен жалғыз емессің, мен жалғыз емеспін.

Сізді үйде риза күйеу күтеді, мені сүйкімді әйел күтеді.

Бірақ неге қатты ауырды дейсің мен жалғыз емеспін сен жалғыз емессің.

Хор:

Біреудің қонақүйінде ымырт, стақандағы шампан.

Еріндер бізге уақыт келді деп сыбырлады, бірақ қолдар жібермеді.

Қабырғаның ар жағындағы біреудің қонақүйінде жаңбыр жауып, найзағай ойнап тұрды.

Біз саған риза болдық, қалғанының бәрі проза.

Төсекте гүлдер мен қатпарлар, Шарапқа малынған жұқа жібек.

Қанша айтқымыз келді - кетпе, тағы біраз тұр.

Кетпе, көрейін.

Мен бәрін түбіне дейін ішкім келеді.

Ал екі жүрек жаралады.

Мен жалғыз емеспін, сен жалғыз емессің.

Хор:

Біреудің қонақүйінде ымырт, стақандағы шампан.

Еріндер бізге уақыт келді деп сыбырлады, бірақ қолдар жібермеді.

Қабырғаның ар жағындағы біреудің қонақүйінде жаңбыр жауып, найзағай ойнап тұрды.

Біз саған риза болдық, қалғанының бәрі проза.

Біреудің қонақүйінде ымырт, стақандағы шампан.

Еріндер бізге уақыт келді деп сыбырлады, бірақ қолдар жібермеді.

Қабырғаның ар жағындағы біреудің қонақүйінде жаңбыр жауып, найзағай ойнап тұрды.

Біз саған риза болдық, қалғанының бәрі проза.