Спасибо за все! - Александр Буйнов, Гости из будущего

Ушла, не попрощавшись, у дверей на память кинув взгляд из-под ресниц,

Оставив за собою сотни дней как стайки одиноких грустных птиц,

Но птицы не похожи на людей (но птицы не похожи на людей)

Их верный ветер к югу уносил (их верный ветер к югу уносил)

Я снова часто думаю о ней хотя меня никто и не просил.

Припев:

Только спроси меня я расскажу тебе сколько дождей в океане,

Сколько веков подряд чувства на свет летят и превращаются в пламя.

Помню твою зарю и я себя дарю как это было красиво.

И хоть не нужно слов я повторяю вновь спасибо за все.

Не знаю, сколько песен спрятал дождь, не помню, сколько весен был в пути.

Но верю, что когда-нибудь придешь я тебе скажу свое «прости».

Я все отдам за грусть любимых глаз переведу часы на много лет назад

И ты подаришь мне как в первый раз свой самый нежный и счастливый взгляд.

Припев:

Только спроси меня я расскажу тебе сколько дождей в океане,

Сколько веков подряд чувства на свет летят и превращаются в пламя.

Помню твою зарю и я себя дарю как это было красиво.

И хоть не нужно слов я повторяю вновь…

Қоштаспастан есік алдында, кірпігінің астынан естелік ретінде бір көз тастап кетіп қалды.

Жалғыз мұңды құстардың үйіріндей жүздеген күндерді артқа тастап,

Бірақ құстар адамдарға ұқсамайды (бірақ құстар адамдарға ұқсамайды)

Олардың оңтүстігіндегі адал желі (олардың оңтүстігіндегі адал желі)

Мен ол туралы ешкім сұрамаса да, жиі қайталаймын.

Хор:

Менен сұраңыз, мен сізге мұхитта қанша жаңбыр жауатынын айтамын,

Қанша ғасыр қатарынан сезім әлемге ұшып, жалынға айналады.

Мен сенің таңың есіме түсіп, оның қандай әдемі болғанын өзімді сезінемін.

Ешқандай сөз қажет болмаса да, бәрі үшін тағы да қайталаймын.

Жаңбырдың қанша ән жасырғанын білмеймін, Жолда қанша көктем болғаны есімде жоқ.

Бірақ бір күні келетініне сенемін, мен саған өз «кешірім» айтамын.

Сүйікті көзімнің мұңы үшін бәрін беремін, Сағатты көп жылдарға артқа қоямын

Сіз маған бірінші рет ең нәзік және бақытты көріністі бересіз.

Хор:

Менен сұраңыз, мен сізге мұхитта қанша жаңбыр жауатынын айтамын,

Қанша ғасыр қатарынан сезім әлемге ұшып, жалынға айналады.

Мен сенің таңың есіме түсіп, оның қандай әдемі болғанын өзімді сезінемін.

Ешқандай сөз қажет болмаса да, қайталаймын...