На распутье трёх дорог - Александр Буйнов

Там, где небо, полог светел

Там, где нив простор широк.

Божью странницу я встретил

На распутье трёх дорог.

Посох, плащ, стопы босые

Ряса грубого сукна

Как зовут тебя?

Россия — отвечала мне она.

Верь, когда-то я блистала

Синью глаз, шитьём шелков

Знать теперь пора настала

Искупления грехов.

Что всегда была нарядной,

Что плясала, пела всласть,

Что злодею безоглядно в одночасье отдалась.

Тот злодей в ладоши хлопал

И к коленям припадал,

А натешившись холопам

На глумление отдал.

Там и били, и топтали

Шили плаху и топор

Ох, в лагеря страдать кидали

Пули метили в упор.

А теперь брожу по свету,

Проклиная эти дни,

Дай мне медную монету

И Господь тебя храни.

И пошла своей дорогой

Теребя нательный крест.

Только тихо вслед убогой

Спел печальный благовест.

Там, где небо, полог светел

Там, где нив простор широк

Божью странницу я встретил

На распутье трёх дорог.

Аспан қай жерде болса, онда шатыр жарық

Өрісі кең жерде.

Мен Құдайдың қаңғыбасын кездестірдім

Үш жолдың қиылысында.

Қызметкерлер, плащ, жалаң аяқ

Дөрекі матадан жасалған кассок

Сенің атың кім?

Ресей, ол маған жауап берді.

Маған сеніңіз, мен бір рет жарқырап тұрдым

Көк көз, жібек тігу

Енді білудің уақыты келді

Күнәларды өтеу.

бұл әрқашан талғампаз болды,

Оның билегені, көңілі толғанға дейін ән айтқаны,

Зұлым бір түнде абайсызда өзін берді.

Әлгі жауыз қолын шапалақтады

Және тізерлеп отырды,

Ал лакестермен көңіл көтеру

Мен оны мазаққа бердім.

Онда олар ұрып-соғып, таптап тастады

Біз кескіш пен балта тіктік

О, олар мені азап шегу үшін лагерьге тастады

Оқтар көздегені анық.

Енді мен дүниені кезіп жүрмін,

Бұл күндері қарғыс

Маған мыс тиын беріңіз

Ал Жаратқан Ие сені сақтасын.

Және өз жолымен кетті

Кеуде крестін жырту.

Бейшарадан кейін ғана тыныш

Қайғылы хабарды айтты.

Аспан қай жерде болса, онда шатыр жарық

Өрісі кең жерде

Мен Құдайдың қаңғыбасын кездестірдім

Үш жолдың қиылысында.