Trains - Al Stewart

In the sapling years of the post war world

In an English market town

I do believe we travelled in schoolboy blue

The cap upon the crown

Books on knee

Our faces pressed against the dusty railway carriage panes

As all our lives went rolling on the clicking wheels of trains

The school years passed like eternity

And at last were left behind

And it seemed the city was calling me

To see what I might find

Almost grown, I stood before horizons made of dreams

I think I stole a kiss or two while rolling on the clicking

Wheels of trains

Trains

All our lives were a whistle stop affair

No ties or chains

Throwing words like fireworks in the air

Not much remains

A photograph in your memory

Through the coloured lens of time

All our lives were just a smudge of smoke against the sky

The silver rails spread far and wide

Through the nineteenth century

Some straight and true, some serpentine

From the cities to the sea

And out of sight

Of those who rode in style there worked the military mind

On through the night to plot and chart the twisting paths of

Trains

On the day they buried Jean Juarez

World War One broke free

Like an angry river overflowing

Its banks impatiently

While mile on mile

The soldiers filled the railway stations arteries and veins

I see them now go laughing on the clicking wheels of trains

Trains

Rolling off to the front

Across the narrow Russian gauge

Weeks turn into months

And the enthusiasm wanes

Sacrifices in seas of mud, and still you don’t know why

All their lives are just a puff of smoke against the sky

Then came surrender, then came the peace

Then revolution out of the east

Then came the crash, then came the tears

Then came the thirties, the nightmare years

Then came the same thing over again

Mad as the moon

That watches over the plain

Oh, driven insane

But oh what kind of trains are these

That I never saw before

Snatching up the refugees

From the ghettoes of the war

To stand confused

With all their worldly goods, beneath the watching guard’s disdain

As young and old go rolling on the clicking wheels of trains

And the driver only does this job

With vodka in his coat

And he turns around and he makes a sign

With his hand across his throat

For days on end

Through sun and snow, the destination still remains the same

For those who ride with death above the clicking wheels of trains

Trains

What became of the innocence

They had in childhood games

Painted red or blue

When I was young they all had names

Who’ll remember the ones who only rode in them to die

All their lives are just a smudge of smoke against the sky

Now forty years have come and gone

And I’m far away from there

And I ride the Amtrak from NewYork City

To Philadelphia

And there’s a man to bring you food and drink

And sometimes passengers exchange

A smile or two rolling on the humming wheels

But I can’t tell you if it’s them

Or if it’s only me

But I believe when they look outside

They don’t see what I see

Over there

Beyond the trees it seems that I can just make out the stained

Fields of Poland calling out to all the passing trains

Trains

I suppose that there’s nothing

In this life remains the same

Everything is governed

By the losses and the gains

Still sometimes I get caught up in the past I can’t say why

All our lives are just a smudge of smoke

Or just a breath of wind against the sky

Соғыстан кейінгі әлемнің көшеттер жылдарында

               базар    қаласында 

Мен мектеп оқушыларының көк түсінде саяхаттағанымызға сенемін

Тәжідегі қалпақ

Тізедегі кітаптар

Шаң басқан теміржол вагондарының әйнектеріне бетіміз басылды

Бүкіл өміріміз пойыздардың доңғалақтарының шертуінде өтті

Мектеп жылдары мәңгіліктей өтті

Ақырында  артта қалды

Қала мені шақырып жатқан сияқты

Мен не таба алатынымды көру үшін

Есейе жаздадым, мен армандардан тұратын көкжиектер алдында тұрдым

Мен бір-екі сүйіспеншілікті ұрлап алдым деп ойлаймын

Пойыздар дөңгелегі

Пойыздар

Біздің бүкіл өміріміз ысқырықпен тоқтаумен болды

Галстук немесе    жоқ

Отшашу сияқты сөздерді ауаға лақтыру

Көп нәрсе қалмады

Сіздің жадыңыздағы фотосурет

Уақыттың түрлі-түсті объективі арқылы

Біздің бүкіл өміріміз аспанға қарсы түтіннің дақтары болды

Күміс рельстер алыс-жақынға тарады

Он тоғызыншы ғасыр арқылы

Кейбірі тура және шынайы, кейбірі серпентин

Қалалардан теңізге дейін

Және көрінбейтін

Стильді мінгендердің             әскери                әскери                                          әскери ой-сана |

Түнде бұралмалы жолдарды сызып, сызбасын сыз

Пойыздар

Олар Жан Хуаресті жерлеген күні

Бірінші дүниежүзілік соғыс босатты

Ағып жатқан ашулы өзен сияқты

Оның банктері шыдамсыз

Бір мильде

Әскерилер теміржол вокзалдарының артериялары мен тамырларын толтырды

Мен олардың қазір пойыздардың доңғалақтарының шертіп күліп бара жатқанын көремін

Пойыздар

Алдыңғы домалақтау

Тар орыс габаритінің арғы жағында

Апталар айға айналады

Ал ынта әлсірейді

Балшық теңіздеріндегі құрбандықтар, және әлі де неге екенін білмейсіз

Олардың бүкіл өмірі аспанға бұрылған түтін

Содан бері берілу келді, содан кейін бейбітшілік келді

Содан кейін шығыстан төңкеріс

Содан кейін апат болды, содан кейін көз жасы келді

Содан отызыншы жылдар, қорқынышты жылдар келді

Содан кейін сол нәрсе қайталанды

Ай сияқты ессіз

Бұл жазықты бақылайды

О, есінен танып қалды

Бірақ, бұл қандай пойыздар

Мен бұрын ешқашан көрмеген

Босқындарды ұстау

Соғыс геттоларынан

Шатасып тұру

Дүниелік дүние-мүліктерімен, қарауыл күзетшінің менсінбеуінің астында

Жас пен кәрі пойыздардың доңғалақтарында домалады

Ал жүргізуші тек осы тапсырманы орындайды

Пальтосында арақ бар

Және ол айналады және ол белгі жасайды

Қолын тамағында

Күндер соңында

Күн мен қар арқылы баратын жер бұрынғысынша қалады

Пойыздың доңғалақтарының үстінен өліммен мінетіндер үшін

Пойыздар

Кінәсіздікке не болды

Оларда балалық шақ ойындары болды

Қызыл немесе көк боялған

Мен жас кезімде олардың барлығының аты болды

Оларға тек өлу үшін мінгендерді кім есіне алады

Олардың бүкіл өмірі аспанға түскен түтіннің дақтары ғана

Енді міне, қырық жыл өтті

Ал мен ол жерден алыспын

Мен Амтракпен Нью-Йорк қаласынан келемін

Филадельфияға 

Сізге тамақ пен сусын әкелетін адам бар

Ал кейде жолаушылар алмасады

Күлімсіреу немесе доңғалақтарда екі домалақтау

Бірақ олар екенін  айта алмаймын

Немесе бұл тек мен болсам

Бірақ мен олар сыртқа қараған кезде сенемін

Олар менің көргенімді көрмейді

Ана жерде

Ағаштардың арғы жағында мен дақтарды анықтай алатын сияқтымын

Барлық өтіп бара жатқан пойыздарды шақырып жатқан Польша далалары

Пойыздар

Мен ештеңе жоқ деп ойлаймын

Бұл өмірде бұрынғыдай қалады

Барлығы  реттеледі

Шығындар мен табыстар бойынша

Кейде мен кейде бұрын-соңды боламын, неге айта алмаймын

Біздің бүкіл өміріміз жай ғана түтіннің дақтарынан тұрады

Немесе аспанға қарсы желдің тынысы