Leave It - Al Stewart, Peter White

Nothing that’s forced can ever be right

If it doesn’t come naturally, leave it

That’s what she said as she turned out the light

And we bent our backs as slaves of the night

Then she lowered her guard and showed me the scars

She got from trying to fight

Saying oh, you’d better believe it

Well I’m up to my neck in the crumbling wreckage

Of all that I wanted from life

When I looked for respect all I got was neglect

Though I swallowed the line as a sign of the times

But dealing a jack from the back of the pack

They said-«You lose again»

Oh, I said, who needs it?

Well don’t get me wrong now I tried to get on

With the jokers that got in my way

And I put on a smile and I tried all the while to be straight

But they just wanted more all the time and I’m sure

That you know what I mean when I say

That I’m sick of the touch and there’s only so much you can take

Well nothing that’s real is ever for free

And you just have to pay for it sometime

She said it before, she said it to me

I suppose she believed there was nothing to see

But the same old four imaginary walls

She built for living inside

I said oh, you just can’t mean it

Well there was never a doubt that she had to get out

She was just looking around for a way

In the pit of the night there was nowhere to hide any more

She was out on a limb, she was reaching for things

That she wanted, but just couldn’t say

And she had to be sure that she wouldn’t get caught like before

Well nothing that’s forced can ever be right

If it doesn’t come naturally, leave it

That’s what she said as she turned out the light

And she may have been wrong, and she may have been right

But I woke with the frost, and noticed she’d lost

The veil that covered her eyes

I said oh, you can leave it

Мәжбүрлеп жасалған ештеңе ешқашан дұрыс бола алмайды

                                келмесе                                    |

Ол шамды сөндіргенде осылай деді

Біз түннің құлы болып белімізді еңкейттік

Содан кейін ол күзетшісін түсіріп, тыртықтарды көрсетті

Ол төбелесуге әрекеттенді

О, сенгеніңіз жөн

Мен құлап бара жатқан қирандылар арасында мойныма дейін қалдым

Мен өмірден қалаған нәрселердің барлығынан

Сыйластық іздеген кезде, менде бар болғаны немқұрайлылық болды

Мен заманның белгісі жолын жұттым

Бірақ қаптаманың артқы жағындағы ұяшықты беру

Олар: «Сен тағы да жеңіліссің» деді.

О, бұл ​​кімге керек?

Мені қате түсінбеңіз, мен жалғастыруға тырыстым

Маған кедергі болған әзілкештермен

Мен күліп           болды барша  тура  болуға  тырыстым

Бірақ олар әрқашан көбірек алғысы келді және мен сенімдімін

Менің айтқаным туралы не айтайын

Мен жанасудан шаршадым және сіз өте көп нәрсені қабылдай аласыз

Шынайы нәрсе ешқашан тегін болмайды

Және сіз оны біраз уақыт төлеуіңіз керек

Ол мұны бұрын айтты, ол маған айтты

Менің ойымша, ол көретін ештеңе жоқ деп сенді

Бірақ сол баяғы ескі төрт ойдан шыққан қабырға

Ішінде тұру үшін салды

Мен ай, сен мұны айта алмайсың дедім

Оның шығуы керек екеніне ешқашан күмән болған жоқ

Ол жай ғана жол іздеді

Түннің шұңқырында бұдан былай жасырынатын жер қалмады

Ол аяқ-қолы жасады, ол заттарға қол созды

Ол қалайды, бірақ айта алмады

Ол бұрынғыдай ұсталмайтынына сенімді болуы керек еді

Мәжбүрлеп жасалған ештеңе ешқашан дұрыс бола алмайды

                                келмесе                                    |

Ол шамды сөндіргенде осылай деді

Және ол қателескен болуы мүмкін және ол дұрыс болуы мүмкін

Бірақ мен аяздан оянып, оның жоғалғанын байқадым

Оның көзін жауып тұрған перде

Мен о, оны қалдыруға болады дедім