Tempus fugit - Akhenaton

T’es comme une bougie qu’on a oublié d'éteindre dans une chambre vide

Un trou dans mon histoire, un flou dans ma mémoire

T’es comme une bougie qu’on a oublié d'éteindre dans une chambre vide

Je viens d’un peu partout, c’est chez vous que je suis tombé

T’es comme une bougie qu’on a oublié d'éteindre dans une chambre vide

Demain recule encore (…) c’est l’inconnu

T’es comme une bougie qu’on a oublié d'éteindre dans une chambre vide

Alors que tu pensais que tout était figé

Qu’avec la montre aussi, on pouvait tricher

Que seul les idiots coulent et touchent le fond

La vie t’a infligé de bien tristes leçons

La fortune comme l’eau, entre les doigts elle glisse

Elle revient, elle brille, elle s'éteint, elle file

Mes souvenirs au fond des yeux posés

Jusqu'à la fin on ne pourra m’les voler

Un matin de juillet d’un coup le ciel s’est assombri

Les collines alentours dévorées par l’incendie

Les pompiers m’ont dit «sors, la maison est menacée»

Je n’ai rien pris à part les photos dans mon sac entassées

Ton sourire sur le parvis à la mairie

Sur la plage aux Lecques avec notre petit Yakari

Ma lune habillée en princesse du Pendjab

Et l’blond que j’ai filmé excité en tenue d’ninja

C’est mon trésor gardé dans le plus sûr des coffres

Il s’ouvre quand j’me perds dans mes yeux qui décollent

J’y mets des images depuis mes premiers jours d'école

Et les flèches intactes ou brisées que Cupidon décoche

Si tu emportes la voiture, le toit et les bijoux

Ce sera dur mais je me dirais que c’est le sort qui joue

Que tu viens pour délester, l’inné de l’acquis

Pour qu’une fois encore je médite la vanité de la vie

Que mes yeux fassent la part entre utile et futile

Pris dans le tourbillon, parfois la diff' est subtile

Quand on a la chance et qu’un grand soupir

C’est comme garder la grenade pour balancer la goupille

Trop d’honneur pour s’abaisser à faire les poches

Voyou fini par rimer avec pelle et pioche

Belle et moche: mon histoire oscille entre les deux

Un jour il a fallu que j’me décide entre mes jeux

Alors que tu pensais que tout était figé

Qu’avec la montre aussi, on pouvait tricher

Que seul les idiots coulent et touchent le fond

La vie t’a infligé de bien tristes leçons

La fortune comme l’eau, entre les doigts elle glisse

Elle revient, elle brille, elle s'éteint, elle file

Mes souvenirs au fond des yeux posés

Jusqu'à la fin on ne pourra m’les voler

Je suis le fils de l’homme qui nous a tant aimé

Perdu devant l’avenir, mutilé par mes heures perdues

Quand la colère et les noires pensées me percutent

Y’a que mon XXX qui sépare ton corps des perfus

Dans le creuset beaucoup jalousent la réussite

Pour dire le mal sur l’autre là ils se réunissent

Nombre demeurent où les armes à feu nous pressurisent

Rares sont les jours où les condés les élucident

Mon métier m’a fait croiser des chiens et des lions

Comme partout j’y ai vu des gars bien et des cons

Ceux qui piétinent tout pour les biens et les ronds

Dans la rue, ces tordus donneraient les adresses et les noms

Tu peux me prendre mon larfeuille avec un glock petit

Armer ton courage et faire ce que la coke te dit

Mettre sur pieds la pire équipe qui puisse te suivre

Mec tu n’saurais braquer mon échoppe de souvenirs: le rap

J’en suis une allégorie, des placards trop p’tits

Moi j’plane hors catégorie

Pendant qu’ignorance et oppression font terrorisme

J’dors prés de la paix, là où mènent mes hiéroglyphes

Produit d’une époque où rien autour n'était carré

Où ça faisait «po po po po» dans les soirées

Les anciens pensaient qu’on était mal barrés

Tous évoquent le métro et sa bande de sacrés enfoirés

Alors que tu pensais que tout était figé

Qu’avec la montre aussi, on pouvait tricher

Que seul les idiots coulent et touchent le fond

La vie t’a infligé de bien tristes leçons

La fortune comme l’eau, entre les doigts elle glisse

Elle revient, elle brille, elle s'éteint, elle file

Mes souvenirs au fond des yeux posés

Jusqu'à la fin on ne pourra m’les voler

T’es comme une bougie qu’on a oublié d'éteindre dans une chambre vide

Juste une tranche de vie

Сіз біз бос бөлмеде сөндіруді ұмытып кеткен шырақ сияқтысыз

Менің әңгімемдегі тесік, жадымдағы бұлыңғырлық

Сіз біз бос бөлмеде сөндіруді ұмытып кеткен шырақ сияқтысыз

Мен жан-жақтан келемін, құлаған жерім сенсің

Сіз біз бос бөлмеде сөндіруді ұмытып кеткен шырақ сияқтысыз

Ертең қайта оралады (…) бұл белгісіз

Сіз біз бос бөлмеде сөндіруді ұмытып кеткен шырақ сияқтысыз

Сіз бәрі қатып қалды деп ойлаған кезде

Сағатпен де алдауға болады

Тек ақымақтар ғана батып, түбіне соқсын

Өмір сізге өте қайғылы сабақтар берді

Бақыт судай, Саусақ арасында сырғып кетеді

Қайтып келеді, жарқырайды, шығады, айналады

Менің естеліктерім көз алдымда

Соңына дейін мені ешкім ұрлай алмайды

Бір шілденің таңында кенет аспан түнеріп кетті

Айналадағы төбелер от жалмады

Өрт сөндірушілер маған «шық, үйге қауіп төніп тұр» деді.

Мен сөмкемдегі фотосуреттерден басқа ештеңе алмадым

Қала әкімшілігінің алдыңғы ауласындағы күлкіңіз

Біздің кішкентай Якаримен бірге Лес Лектегі жағажайда

Менің айым Пенджаб ханшайымы болып киінді

Ал мен түсірген аққұба ниндзя киімімен толқып кетті

Бұл менің ең қауіпсіз қоймада сақталған қазынам

Ұшып бара жатқан көзімнен адасып қалғанда ашылады

Мен оған мектептегі алғашқы күндерімнен бастап суреттер салдым

Және Кубид түсіретін бүлінбеген немесе сынған жебелер

Көлікті де, шатырды да, әшекейлерді де алсаңыз

Бұл қиын болады, бірақ мен бұл тағдыр деп ойлаймын

Төгуге келгенің, туа біткеннің

Осылайша мен тағы да өмірдің бекершіліктері туралы ойланамын

Менің көзім пайдалы мен пайдасызды ажыратсын

Құйынға ілініп, кейде айырмашылық нәзік болады

Жолың болып, үлкен күрсінгенде

Бұл түйреуішті сермеу үшін гранатаны ұстау сияқты

Қалта жинауға еңкейу тым үлкен абырой

Соққы күрек пен балтамен рифмалаумен аяқталды

Әдемі және көріксіз: менің оқиғам екеуінің арасында тербеледі

Бір күні мен ойындарымның арасында шешім қабылдауға тура келді

Сіз бәрі қатып қалды деп ойлаған кезде

Сағатпен де алдауға болады

Тек ақымақтар ғана батып, түбіне соқсын

Өмір сізге өте қайғылы сабақтар берді

Бақыт судай, Саусақ арасында сырғып кетеді

Қайтып келеді, жарқырайды, шығады, айналады

Менің естеліктерім көз алдымда

Соңына дейін мені ешкім ұрлай алмайды

Бізді қатты жақсы көрген адамның баласымын

Болашақтың алдында адасып, жоғалған сағаттарым кесілген

Ашу мен қара ойлар мені басқан кезде

Сіздің денеңізді IV-ден тек менің ХХХ ажыратады

Тигельде көп адамдар табысқа қызғанышпен қарайды

Бірін-бірі жамандау үшін сонда жиналады

Көбісі мылтық бізге қысым жасайтын жерде тұрады

Полицейлер оларды анықтайтын күндер сирек

Жұмысым мені ит пен арыстанға әкелді

Барлық жерде сияқты мен жақсы жігіттер мен ақымақтарды көрдім

Тауар мен айналым үшін бәрін таптайтындар

Көшеде бұл бұрылыстар мекенжайлар мен атауларды береді

Сіз менің ларфейлімді кішкене глокпен ала аласыз

Батылдығыңызды көрсетіңіз және кокстың айтқанын орындаңыз

Сізге еретін ең нашар команданы жинаңыз

Адам сен менің кәдесый дүкенімді тонай алмайсың: рэп

Мен оның аллегориясымын, тым кішкентай шкафтар

Мен, меңзерді санаттың сыртына апарамын

Надандық пен зұлымдық терроризм болса

Мен иероглифтерім әкелетін тыныштыққа жақын ұйықтаймын

Айналада ешнәрсе төртбұрыш болмаған уақыттың өнімі

Кешке «по по по по» болатын

Үлкендер жағдайымызды нашар деп ойлады

Олардың барлығы метро туралы және оның құдайы ренжіген аналардың тобы туралы айтады

Сіз бәрі қатып қалды деп ойлаған кезде

Сағатпен де алдауға болады

Тек ақымақтар ғана батып, түбіне соқсын

Өмір сізге өте қайғылы сабақтар берді

Бақыт судай, Саусақ арасында сырғып кетеді

Қайтып келеді, жарқырайды, шығады, айналады

Менің естеліктерім көз алдымда

Соңына дейін мені ешкім ұрлай алмайды

Сіз біз бос бөлмеде сөндіруді ұмытып кеткен шырақ сияқтысыз

Өмірдің бір үзігі ғана