Troie - Akhenaton, Sako

L’orée du 21ème siècle

Voit l’apogée de l'éternel combat,

Opposant les Troyens de la variété

Aux Spartiates,

Valeureux guerriers du sens,

Ayant comme seules armes

La puissance de leurs sons

Et leurs âmes, la ferveur

Et la violence de ces affrontements

Donnent la sève de ce glorieux récit.

A l’heure oùcelui-ci vous est conté,

Les Spartiates débarquent sur la plage.

«J'ai pris le champion de ton trou,

Il a rejoint l’autre rive,

Traînésous les murs de Troie,

Attachéderrière un char d’Audrime,

Le soir venu, c’est dans la douleur

Que les frères de mon camp

M’ont réclaméAchille,:

Je t’en prie, rends-nous le foie !

Ils ont séquestréle verbe,

Jamais j’arrêterais le combat

Jusqu'àque ces imposteurs

Se la ferme, le soir,

Les condamnent àvoir venir

La charge de Myrmidon,

Dressépour écraser,

Cravacher les perpidons.

Ôverbe, regarde l’horizon,

La mer est couverte.

On vient pour te sortir hors de ta prison,

Retourne làoùles bercés sont allègres,

Les avants beaucoup tomberont

Sous la catapulte et l’arbalète.

Tour d’ivoire, geôle aux mille pierres,

Artiste de l’illusion, oùles paillettes brillent,

Oùles fils de nos rimes étrillent,

Y’a pro-fusion

Les rangs s'étiolent sur les marches

oùy'a les têtes de leurs idoles.

La plage a étéprise,

Et la terreur s’est répandue au

Sein des c?

urs, Troyens dépéris,

La colère et la masse

de guerriers Spartiate ne cessait de grandir.

Le vent de la libertésoufflait et dans la geôle du père.

«Entends-tu la complainte

Du vaillant qui mord la poussière,

Qui meurt pour une cause noble,

Pauvre, loin de ses terres,

Chute pour le bien le plus précieux

De l’Homme,

De sombres récits décorent mon corps,

J’ai la pore de mon corps de mon argile,

Avec des rêves plein les poches,

Le chemin emprunté, en forçant bras,

C’est bien trop souvent le front des proches,

Les lanternes qu’on décroche,

Eclairent peu nos voix,

Alors tenez-vous prêts àl'affront des proches,

Drame dans la plaine,

Casques, armures noirs pour la peine,

C’est ma mémoire,

Faut-il vraiment voir pour la perdre?

Si d’aventure tu guerroyais sur ces pistes

Le dernier flash de ta vie

Serait d’Achille le guerrier triste.

Ô, Troyens, je vous en conjure,

Rendez-nous les mots,

Rendez-nous les songes,

Rendez-nous les jours les nuits,

Passés qu'àmain la main,

Ecrits en majuscule,

Récitant àvoix haute

Tous les poèmes du crépuscule,

Mars coule dans nos veines,

Et rien ne pourra changer ça.

La multitude de nos hoplites

Recouvrent la plaine,

Cette corse inouïe rend jaloux

Le Soleil lui-même,

Tant bien qu’un mouvement de pas

Jette l’ombre sur la Terre !

Nous voici àl'orée,

Du jour-gloire de mes frères,

L’entêtement de Troie l’aura donc

Menéàsa perte,

Pleurs dans mon sillage,

Tous ravisseurs verbes,

Leur maudit palais,

Je le démolirai pierre par pierre,

Rimes après rimes,

Lettres après lettres,

L’histoire de la musique retiendra,

Qu’on a marteléleurs noms sur les tablettes,

Et si un jour, leur descendance se relève,

Ils reverront nos trirèmes,

Je le jure par mon glaive !

21 ғасырдың таңы

Мәңгілік күрестің шарықтау шегін қараңыз,

Әртүрлі трояндарға қарсы тұру

Спартандықтарға,

Мағынаның батыл жауынгерлері,

Тек қару ретінде

Олардың дыбыстарының күші

Және олардың жаны, жігері

Және бұл қақтығыстардың зорлық-зомбылығы

Осы даңқты ертегінің өмірлік қанын беріңіз.

Сізге бұл айтылған кезде,

Спартандықтар жағажайға қонды.

«Мен чемпионды сенің шұңқырыңнан алдым,

Ол арғы жағаға жетті,

Троя қабырғаларының астына сүйреп апарды,

Аудримнің арбасының артында байланған,

Кешке қарай ауырады

Бұл менің лагерімдегі ағайындар

Ахиллес менен сұрады:

Өтінемін, бауырымызды қайтарып беріңізші!

Олар етістікті бөліп алды,

Мен күресті ешқашан тоқтатпаймын

Мына алаяқтарға дейін

Тыныш, кешке,

келуге айыптайды

Мирмидон заряды,

Жаншылды киініп,

Перпидондарды шайқаңыз.

Овербе, көкжиекке қара,

Теңіз бұлтты.

Біз сені түрмеден шығаруға келе жатырмыз,

Бесіктегілер бақытты болатын жерге оралыңыз,

Көптеген майдандар құлайды

Катапульта мен арбалеттің астында.

Пил сүйегінен жасалған мұнара, мың тасты түрме,

Иллюзия суретшісі, блестки жарқырайды,

Біздің рифмалардың жіптері қай жерде,

Проффузион бар

Қатарлар баспалдақта қурап қалады

олардың пұттарының бастары қайда?

Жағажай алынды,

Ал үрей елге тарады

с кеуде?

urs, қурап қалған трояндар,

Ашу және масса

Спартандық жауынгерлердің саны өсе берді.

Бостандық жел соғып әке түрмесінде.

«Сен жоқтауды естисің бе

Шаң шаққан батырдан,

Асыл іс үшін өлген адам,

Кедей, жерінен жырақта,

Ең қымбат игілікке ұмтылыңыз

адамның,

Қараңғы ертегілер денемді безендіреді,

Менде саз балшықтан денемнің кеуегі бар,

Қалтаға толы армандармен,

Алған жол, күштеп қару,

Көбінесе жақындарының маңдайы,

Біз түсіретін шамдар,

Даусымызды нұрландырма,

Сондықтан жақын адамдарыңыздың қорлауына дайын болыңыз,

даладағы драма,

Дулыға, қайғыға арналған қара сауыт,

Бұл менің жадым

Оны жоғалту үшін шынымен көру керек пе?

Егер сіз кездейсоқ осы жолдарда шайқасқан болсаңыз

Өміріңіздің соңғы жарқылы

Ахиллес қайғылы жауынгер болар еді.

Уа, трояндықтар, мен сендерге жалынамын,

бізге сөздер беріңіз,

Бізге армандарды қайтарыңыз,

Бізге күндерді түндерді қайтар,

Қолмен ғана өтті,

бас әріппен жазылады,

дауыстап айту

Ымырттың барлық өлеңдері,

Марс біздің тамырымыздан өтеді,

Және мұны ештеңе өзгерте алмайды.

Біздің хоплиттердің көптігі

Жазықты жауып,

Бұл керемет Корсика сізді қызғанады

Күннің өзі,

Сондай-ақ қадамдық қозғалыс

Жерге көлеңке түсіріңіз!

Міне, біз шетте тұрмыз,

Бауырларымның даңқынан,

Сондықтан трояндық қыңырлық оған ие болады

Оның жоғалуына әкелді,

Көз жасымнан,

Барлық етістіктерді ұстаушылар,

Олардың қарғыс атқан сарайы,

Мен оны таспен тастаймын,

рифмадан кейін рифма,

Әріптен кейін хат,

Музыка тарихы есте қалады,

Біз олардың атын тақтайшаларға жазып алдық.

Бір күні олардың ұрпақтары қайта тірілсе,

Олар біздің триремаларымызды қайтадан көреді,

Қылышыммен ант етемін!