Mes Soleils Et Mes Lunes (Acoustique) (Featuring Sako) (Chiens De Paille) - Akhenaton, Sako, Bruno Coulais

Pour mes soleils et mes lunes

J’emporterai tous les soleils et les dunes

Tous les palais, les jardins, l’or

Vus dans mes sommeils et mes plumes

J’rendrai aux nues la pluie d'étoiles qu’est tombée sur terre

De la voûte céleste, moi, sommaire poussière assise sur la croûte terrestre

Regard nébuleux, car mes songes portent aux éthers

Point d’vue fabuleux, insuffle l’air neuf, pur au cœur d’mes feuilles et mes

vers

Mansarde ouverte sur une cité d’lumière, l’horizon s’perd sur

Des tours et des dômes: paisible havre de paix pour des femmes et des hommes

Pour vous j’porterai une source pure, jaillie d’un rocher

Qu’jamais l’aventurier n’a touchée, ni l’aîné pour ses sœurs et ses frères

Cavalier fier, porteur d’amour au fond du Cypher

Chacune de mes prières sert Dieu, perd maudit Lucifer

Dans la soie d’Samarcande, j’envelopperai mes douces pensées pour vous

Et votre mère, panserai toutes mes blessures au cœur d’mon âme et ma chair

N’voyez pas l’univers, comme une frontière entre l’sombre et le clair

Le sabre et le clair, catégories, des classes comme le notaire et le clerc

J’poserai au dessus d’vos têtes un bouclier fait d’cuivre et de fer

Où Dieu scellera notre union éternelle comme le tonnerre et l'éclair

J’dépose ma vie à vos pieds, j’n’en ai qu’une, elle est chère

Pour mes soleils et mes lunes

Je ferai du futur une épure simple de lecture

Chasserai la peur et ses brumes

Pour que vos rêves restent ce refuge, que le ciel murmure

Je paverai les rues d'élans de mon cœur pour que vos pas soient sûrs

Parce que chaque jour se fait rude par nature

J’rentre les deux pieds dans la tornade de mes nerfs

Entre la plume et la pierre ma prose loge, esseulé j’ne sais quoi faire

J'épelle votre nom entre mille qui m’viennent aux oreilles

Égrène le temps plus précieux qu’une pierre rare, lumière rare

Génère une rare paire.

J’parle du cerveau du pieu, et d’ses deux hémisphères

À l’ombre de sycomores, on philosophera sur la genèse et ses mystères

Comme un jeune faon pris par un aigle entre le bec et les serres

L’entrave et le fer, j’verrai vos chaînes et j’viendrai pour les défaire

J’léguerai au fond d’une armoire un recueil métaphorique

Comme un adoubement, célébrant une nouvelle génération poétique

Un hiver, un d’ces mois rudes, où l’blizzard glace les rivières

Mon sac sera remplir de dattes et d’vent du désert

D’un rayon de pulsar, d’une galaxie qui décline sous l’poids des âges

S'écroule sur elle-même, j’conterai cette histoire pour qu’elle m’aime

Longtemps reclus dans l’fort, discipline ascétique sévère

Difficile comme discerner la démarcation entre le ciel bleu et la mer

Impact frontal et pontage, d’où contact polaire

Nos yeux s’croisent, comme les hauts jets d’matière au-dessus des taches

solaires

Cette strophe, bien plus qu’une lettre vulgaire

Révèle une différence majeure, comme celle existant entre le sable et le verre

Levons nos cœurs à la gloire de lampes dans le jardin secret des pères

Où chaque seconde passée voit une pensée adressée à ses perles

C’est une pensée adressée à mes perles

Pour mes soleils et mes lunes

Je ferai du futur une épure simple de lecture

Chasserai la peur et ses brumes

Pour que vos rêves restent ce refuge, que le ciel murmure

Je paverai les rues d'élans de mon cœur pour que vos pas soient sûrs

Parce que chaque jour se fait rude par nature

Күндерім мен айларым үшін

Мен барлық күн мен шағылдарды алып кетемін

Барлық сарайлар, бақтар, алтындар

Ұйқыларым мен қауырсындарымда көрінді

Мен бұлттарға жер бетіне түскен жұлдыздардың жаңбырын төгемін

Аспан қоймасынан мен, жер қыртысында отырған сызбалы шаң

Бұлыңғыр көзқарас, өйткені менің армандарым эфирлерге апарады

Таңғажайып көзқарас, менің жапырақтарымның жүрегіне жаңа, таза ауамен тыныс алыңыз

қарай

Шатыр нұрлы қалаға ашылады, көкжиектен ада

Мұнаралар мен күмбездер: әйелдер мен ерлер үшін бейбіт баспана

Саған арнап тастай аққан мөлдір бұлақ алып келемін

Әпкелері мен ағалары үшін авантюрист ешқашан қол тигізбеді, үлкені де

Мақтаншақ шабандоз, Кифердегі махаббатты алып жүруші

Менің әрбір дұғам Құдайға қызмет етемін, Люциферді жоғалтыңыз

Самарқанның жібегіне, Тәтті ойларымды саған орап аламын

Ал сенің анаң менің жаным мен тәнімнің жүрегіндегі барлық жараларымды емдейді

Ғаламды қараңғылық пен жарықтың шекарасы ретінде көрмеңіз

Қылыш пен жарық, санаттар, нотариус пен кеңсе қызметкері сияқты сыныптар

Бастарыңа мыс пен темірден жасалған қалқан қоямын

Құдай біздің мәңгілік бірлігімізді найзағай мен найзағайдай бекітетін жерде

Жанымды аяғыңа қоямын, менде бір ғана, қымбат

Күндерім мен айларым үшін

Мен болашақты оқуға оңай жоспар жасаймын

Қорқыныш пен оның тұманын қуыңыз

Сіздің арманыңыз аспан сыбырлайтын пана болып қалуы үшін

Қадамдарың сенімді болсын деп, Көшелерге жүрегімнің бұланымен асфальт саламын

Себебі әр күн табиғатынан қатал

Екі аяғымды жүйкемнің торнадосына салдым

Қалам мен тастың арасында менің прозам тұр, жалғыздық не істерімді білмеймін.

Құлағыма келген мыңның ішінде сенің атыңды жазамын

Скрет уақыты сирек тастан, сирек жарықтан қымбат

Сирек жұп жасайды.

Мен үйіндінің миы және оның екі жарты шары туралы айтып отырмын

Шынарлардың көлеңкесінде біз генезис және оның құпиялары туралы философиялық ойлар жасаймыз.

Бүркіт тұмсық пен тырнақтың арасына түскен жас лағындай

Бұғаулар мен темір, мен шынжырларыңды көремін, мен оларды шешуге келемін

Мен шкафтың түбіне метафоралық жинақты өсиет етемін

Дубляж сияқты, жаңа ақындық ұрпақты тойлау

Қарлы боран өзендерді мұздатып жіберетін қатал айлардың бірі

Менің сөмкем құрма мен шөл желіне толады

Пульсарлық сәуленің, ғасырлар салмағынан азайып бара жатқан галактиканың

Өз-өзінен құлады, Мен бұл оқиғаны мені жақсы көретіндей етіп айтамын

Ұзақ уақыт бойы қамалда, қатал аскеттік тәртіп

Көк аспан мен теңіздің арасындағы шекараны анықтау қиын

Фронтальды әсер және көпір, демек полярлық байланыс

Біздің көзіміз нүктелердің үстіндегі жоғары материя ағындары сияқты түйіседі

күн

Бұл строфа дөрекі әріптен әлдеқайда көп

Құм мен әйнек арасындағы сияқты үлкен айырмашылықты көрсетеді

Жүрегімізді әкелердің құпия бағында шырақтардың даңқы үшін көтер

Әр секунд өткен сайын оның інжу-маржанына арналған ойды көреді

Бұл менің інжу-маржандарыма бағытталған ой

Күндерім мен айларым үшін

Мен болашақты оқуға оңай жоспар жасаймын

Қорқыныш пен оның тұманын қуыңыз

Сіздің арманыңыз аспан сыбырлайтын пана болып қалуы үшін

Қадамдарың сенімді болсын деп, Көшелерге жүрегімнің бұланымен асфальт саламын

Себебі әр күн табиғатынан қатал