Странник во тьме - Колизей

В дверь мою открытую вошла,

Поздней гостьей села у стола.

Я с тобою встречи не искал,

Ты — моя тоска…

Ты смотри, и взгляд не отводи,

Все у нас с тобою впереди.

Прошлого теперь ни чуть не жаль.

Ты — моя печаль…

Я странник во тьме,

Боль бродит во мне.

Гость вечный — луна,

Свет дарит свой.

Я пленник ночной,

Храню твой покой всегда!

Помнишь, были счастливы с тобой?

Как хотел я стать твоей судьбой

Сердце не забудет никогда,

Ты — моя беда…

Я не в силах память изменить,

Трудно эту боль в себе носить.

Снова вижу я твои глаза,

Ты — моя слеза…

Я странник во тьме,

Боль бродит во мне.

Гость вечный — луна,

Свет дарит свой.

Я пленник ночной,

Храню твой покой всегда!

Ол менің ашық есігімнен кірді,

Кеш келген қонақ дастархан басына отырды.

Мен сенімен кездесуді іздемедім,

Сен менің мұңымсың...

Қарайсың және қарамайсың

Сізбен бірге бәрі алда.

Өткен күн қазір өкінішті емес.

Сен менің мұңымсың...

Мен қараңғыда қаңғыбаспын

Ішімде ауырады.

Мәңгілік қонақ – ай,

Жарық өзін береді.

Мен түннің тұтқынымын

Мен әрқашан тыныштығыңызды сақтаймын!

Сізбен бақытты болғаныңыз есіңізде ме?

Мен сенің тағдырың болғым келді

Жүрек ешқашан ұмытпайды

Сен менің проблемамсың...

Мен жадымды өзгерте алмаймын

Бұл азапты өз-өзіңе көтеру қиын.

Мен сенің көздеріңді қайта көремін

Сен менің көз жасымсың...

Мен қараңғыда қаңғыбаспын

Ішімде ауырады.

Мәңгілік қонақ – ай,

Жарық өзін береді.

Мен түннің тұтқынымын

Мен әрқашан тыныштығыңызды сақтаймын!