Любимый город (Из к/ф "Истребители") - Муслим Магомаев, Никита Владимирович Богословский

В далекий край товарищ улетает,

Родные ветры вслед за ним летят.

Любимый город в синей дымке тает -

Знакомый дом, зеленый сад и нежный взгляд.

Пройдет товарищ все бои и войны,

Не зная сна, не зная тишины.

Любимый город может спать спокойно,

И видеть сны, и зеленеть среди весны.

Когда ж домой товарищ мой вернется,

За ним родные ветры прилетят.

Любимый город другу улыбнется -

Знакомый дом, зеленый сад, веселый взгляд.

Дос алыс елге ұшады,

Оның артынан туған желдер ұшады.

Көк тұмандағы сүйікті қала еріп барады -

Таныс үй, жасыл бақ және нәзік көрініс.

Жолдас барлық шайқастар мен соғыстардан өтеді,

Ұйқыны білмеу, тыныштықты білмеу.

Сүйікті қала тыныш ұйықтай алады

Ал армандарды көр, көктемнің ортасында жасылға айналады.

Досым үйге қашан қайтады

Туған желдер оның соңынан ереді.

Сүйікті қала досына күледі -

Таныс үй, жасыл бақ, көңілді көрініс.