Светлое прошлое - Олег Митяев

Наш пароходик отходит в светлое прошлое,

И половицы пути не успев отсчитать,

И настоящее время, с лицом перекошенным,

Плакать не станет на пристани и причитать.

Наш пароходик отходит в светлое прошлое,

В лето с рубашками в клетку, в наивность речей,

В песни забытые, и в ожиданье хорошего,

В шелест плащей из болоньи и прочих вещей.

Припев: В прошедшее, знакомое

Туда, где февраль и прозрачен и свеж.

Там в сумерках окно мое

От радости светится и от надежд.

Там в сумерках окно мое

От радости светится и от надежд.

Нас не пугают давно никакие метели,

Но и не греет огней разноцветная слизь…

Ну, созвонились, как водится, ну, посидели.

Кто-то напился, и заполночь все разошлись.

Наш пароходик отходит в светлое прошлое.

Но без волнений отходит и без труда.

Не потому, что так хочется нам невозможного,

Просто не хочется больше оже никуда.

Припев: Ни из окна, где свет погас,

Ни в скит, ни в страну, где получше живут,

В обратный путь, туда где нас

По-прежнему помнят, жалеют и ждут.

Пахнут короткие дни, словно яблоки зимние.

Странно, что и карвалол пахнет также почти.

Ах, пароходик, хоть на день, прошу, отвези меня,

Ну, отвези хоть на вечер -- за труд не сочти.

Біздің пароход жарқын өткенге аттанады,

Жолдың еден тақталарын санауға уақыт таппай,

Ал қазіргі заман, бұралған жүзбен,

Ол пирстерде жылап, жоқтамайды.

Біздің пароход жарқын өткенге аттанады,

Жазда жалпақ көйлектермен, аңғал сөздермен,

Ұмытылған әндерде, жақсылықты күтуде,

Болонья пальтоларының және басқа заттардың сыбдырында.

Қайырмасы: Өткенде, таныс

Ақпан айы әрі мөлдір, әрі балғын.

Менің терезем қараңғыда

Ол қуаныш пен үмітпен жарқырайды.

Менің терезем қараңғыда

Ол қуаныш пен үмітпен жарқырайды.

Біз көптен бері бораннан қорықпадық,

Бірақ түрлі-түсті шырыш отты жылытпайды ...

Қой, телефон соқтық, әдеттегідей, отырдық.

Біреу мас болып, түн ортасынан кейін барлығы тарап кетті.

Біздің пароход жарқын өткенге аттанады.

Бірақ алаңсыз, қиналмай кетеді.

Біз мүмкін емес нәрсені қалайтындықтан емес,

Сіз басқа жерге барғыңыз келмейді.

Қайырмасы: Жарық сөнген терезеден емес,

Скетеге де, олар жақсы тұратын елге де емес,

Біз тұрған жерге қайтар жолда

Олар әлі де есіне алады, өкінеді және күтеді.

Қысқа күндер қысқы алманың иісіне ұқсайды.

Бір қызығы, карвалолдың иісі бірдей дерлік.

О, пароход, бір күнге, мені алып кетіңіз,

Мейлі, мені кешке тым болмаса апарыңыз - оны жұмыс деп санамаңыз.