Начало Света - ГРОТ

Воздух по вкусу другой и другая в небе дуга,

Марш сухого песка, победителя по лугам

Конец эпохи переходит в горячую фазу,

Мы несем всю ту же живую весть за пазухой

Несем до обывателей, что срал на эти басни

Припадочно ржет и фонтанирует кормом из пасти

Но по ночам ноша светится из под волокон,

Светятся взгляды с самого дна заколоченных окон.

Те кто ищет, кто жаждой ответов иссушен

Тянутся к огню на пустыре замирают и слушают,

Панорама над пламенем до боли ясна:

Днем видим в реальности, ночью по ту сторону сна,

Видим как нарывы и язвы давно перезрели,

Мертвые ветки слезно молят о кронах даже в апреле,

Вода в разломах кипит презрев закон и свет,

Жерло пульсирует ход, делает иммунитет,

Шепот об этом времени сквозь народы и страны,

Соколы и совы разносят хриплые крики шаманов,

Пока еда забивает кнопки клавиатур,

Города приобретают пылающий абажур.

Вопли о пощаде, пиры, мародерская сечь,

Эту гнойную рану надо промыть и прижечь.

Кто не захочет перед смертью надышаться досыта,

Кто не прыгнет в огонь, за деньгами и пылесосом,

Кто схватит стрелы судьбы, налету, гордясь ожогами,

Кто тонущему бросит жизнь свою на подмогу,

Тот сохранит род, всякой стихии сильней,

И на легендах о себе воспитает новых людей,

Тогда придет ледник новых эпох страж,

И голубою мглою обрисует её упрямый шалаш.

Она любит космически, воля и память как камень,

И под ее ладонью щепки возьмутся пламенем.

Чистая вода, утесы братских плеч,

В развороченном мире жар поиска и встреч,

Наши прайсы поправило, рукою из вне,

Ты знаешь что бесполезно, и что теперь в цене.

Чистая вода, утесы братских плеч,

В развороченном мире жар поиска и встреч,

Наши прайсы поправило, рукою из вне,

Ты знаешь что бесполезно, и что всегда в цене.

Сегодня все закончится, как все эпохи меркнут,

До полуночи я слышал чей-то грозный голос сверху,

Льдом возьмутся города, последняя капля света,

Спроси себя сейчас: «А как ты жил до этого?

Каким героем был?

Обитателем каких мест?

На весах добра и зла в какую сторону перевес?

Что ты сделал на земле?

Был ли путником и воином?

Или твоя жалкая туша так ничего и не стоила?».

В глазах молящих о помощи пламя светит,

Мы должны выжить и построить новый мир детям,

Сквозь ледяные ветра через тысячи ночей,

Нести им свою силу на окрепшем от сражений плече,

На рубеже веков еще со смертью поспорим

Возьмемся за руки и впишем легенду в историю,

Со всех концов земли, чтобы это пламя видели,

И если погибнуть здесь, то погибнуть победителями.

Чистая вода, утесы братских плеч,

В развороченном мире жар поиска и встреч,

Наши прайсы поправило, рукою из вне,

Ты знаешь что бесполезно, и что теперь в цене.

Чистая вода, утесы братских плеч,

В развороченном мире жар поиска и встреч,

Наши прайсы поправило, рукою из вне,

Ты знаешь что бесполезно, и что всегда в цене.

Ауаның дәмі басқа, аспанда басқа доға,

Құрғақ құмның наурызы, шабындық арқылы жеңімпаз

Дәуірдің соңы ыстық кезеңге өтуде,

Біз бәріміз бірдей тірі жаңалықтарды кеудемізде алып жүреміз

Біз осы аңыздарды қала тұрғындарына жеткіземіз

Ұстама қысылып, ауыздан тамақ шығады

Бірақ түнде жүк талшықтардың астынан жарқырайды,

Тақталы терезелердің ең төменгі жағындағы көріністер жарқырайды.

Іздегендер, жауапқа шөлдегендер қурап қалды

Олар шөл даладағы отқа қол созады, қатып, тыңдайды,

Жалынның үстіндегі панорама өте айқын:

Күндіз біз шын мәнінде, түнде ұйқының екінші жағында көреміз,

Біз абсцесстер мен жаралардың ұзақ уақыт бойы піскенін көреміз,

Өлі бұтақтар тіпті сәуірде тәждер үшін жылап дұға етеді,

Ақаулардағы су заң мен жарыққа қарсы қайнайды,

Желдеткіш пульсация жасайды, иммунитетті жасайды,

Бұл уақыт туралы халықтар мен елдер арқылы сыбырлаңыз,

Сұңқарлар мен үкілер бақсылардың қарлыққан айқайын алып жүр,

Тамақ пернетақта түймелерін бітеп тастаса,

Қалалар жанып тұрған абажурға ие болады.

Мейірімділік, мерекелер, тонау үшін айқайлар,

Бұл іріңді жараны жуып, каутерлеу керек.

Өлім алдында толық дем алғысы келмейтін,

Кім ақша мен шаңсорғыш үшін отқа секірмейді,

Тағдыр жебелерін кім ұстайды, ұшқанда, Күйікті мақтан тұтады,

Суға батып бара жатқандарға көмектесу үшін жанын қиған адам,

Ол кез келген элементтен күштірек отбасын сақтайды,

Өзі туралы аңыздарда жаңа адамдар шығады,

Содан кейін жаңа дәуірлердің мұздығы қорғаншы болады,

Ал көк тұман оның қыңыр лашығын көрсетеді.

Ол ғарышты жақсы көреді, ерік пен жады тас сияқты,

Ал оның алақанының астында чиптер жалынмен алынады.

Мөлдір су, бауырлас иық жартас,

Жыртылған дүниеде, ізденіс пен кездесудің қызуы,

Біздің бағалар түзетілді, сырттан қолмен,

Сіз қазір ненің пайдасыз, ненің құнды екенін білесіз.

Мөлдір су, бауырлас иық жартас,

Жыртылған дүниеде, ізденіс пен кездесудің қызуы,

Біздің бағалар түзетілді, сырттан қолмен,

Сіз ненің пайдасыз, ненің әрқашан құнды екенін білесіз.

Бүгін бәрі аяқталады, өйткені барлық дәуірлер сөнеді,

Түн ортасына дейін жоғарыдан біреудің қорқытқан дауысын естідім,

Мұз қалаларды алады, жарықтың соңғы тамшысы,

Енді өзіңізден сұраңыз: «Оған дейін қалай өмір сүрдіңіз?

Ол қандай батыр болды?

Қай жердің тұрғыны?

Жақсылық пен жамандық таразысында артықшылық қай бағытта?

Жер бетінде не істедің?

Ол саяхатшы және жауынгер болды ма?

Әлде аянышты өлексенің құны жоқ па?

Көмек сұрағандардың көзінде жалын жанады,

Біз аман қалуымыз керек және балалар үшін жаңа әлем құруымыз керек,

Мың түнде мұзды желдер арқылы

Олардың күштерін ұрыстардан күшейген иығында ұстаңыз,

Ғасырлар тоғысында ажалмен таласамыз

Қол ұстасып, тарихқа аңыз жазайық

Бұл жалын көрінуі үшін жердің түкпір-түкпірінен,

Ал егер осында өлсеңдер, жеңімпаз болып өліңдер.

Мөлдір су, бауырлас иық жартас,

Жыртылған дүниеде, ізденіс пен кездесудің қызуы,

Біздің бағалар түзетілді, сырттан қолмен,

Сіз қазір ненің пайдасыз, ненің құнды екенін білесіз.

Мөлдір су, бауырлас иық жартас,

Жыртылған дүниеде, ізденіс пен кездесудің қызуы,

Біздің бағалар түзетілді, сырттан қолмен,

Сіз ненің пайдасыз, ненің әрқашан құнды екенін білесіз.