Солнечное затмение - Олег Митяев

По приказу мы стреляли и, стреляя,

Я дрожал, как отлетающие души.

Запишите меня в список негодяев,

Если он теперь еще кому-то нужен.

Запишите, запишите меня в список,

Только вряд ли это что-нибудь изменит…

Никакая боль не будет мне сюрпризом,

Ведь за столько лет мы превратились в тени.

И за столько лет мы живы почему-то.

Как же так, что разобраться не приспело?

Это ж сколько люди видели салютов?!

Но, конечно же, ни одного расстрела.

Припев: За Уралом с лозунгами рьяными

Пятилетка шла, как полагается,

А мы в дупель напивались пьяными,

Чтоб не сомневаться и не каяться.

А в то лето было жарко, воздух каменный,

Днем мне матери их снились, было муторно.

А всю ночь, чтоб заглушались вопли в камерах,

Во дворе мотором харкала полуторка.

Мы топили в страхах заповедь Христову,

Было тошно, было жутко, было гадко,

Но за Родину, вождей внимая слову,

Мы душили сумасшедшие догадки.

Припев: А мальчики коптили стекла на костре,

Чтоб смотреть на солнце в затмение.

Сколько было радости в той поре?!

Сколько было лет еще до прозрения?!

Сколько раз потом из оттепели в оттепель

Красных флагов отсыревшею материей

Накрывали после драки их?!

И вот теперь

Снова оттепель — а я не верю ей.

Снова оттепель, и снова верь — а я не верю ей.

По приказу мы стреляли и, стреляя,

Я дрожал, как отлетающие души.

Запишите меня в список негодяев,

Если он теперь еще кому-то нужен.

Бұйрық бойынша біз оқ жаудырдық және аттық,

Мен кеткен жандардай дірілдеп кеттім.

Мені зұлымдардың тізіміне енгізіңіз

Енді біреуге керек болса.

Мені жазыңыз, тізімге енгізіңіз

Бұл жай ғана ештеңені өзгертпейді ...

Ешбір ауырсыну мені таң қалдырмайды

Өйткені, қаншама жыл көлеңкеге айналдық.

Ал біз қаншама жылдар бойы қандай да бір себептермен өмір сүріп жатырмыз.

Қалайша оны анықтайтын уақыт болмады?

Отшашуды көргендер қаншама?!

Бірақ, әрине, бірде-бір орындау емес.

Қайырмасы: Жалынды ұрандармен Жайықтан ары

Бесжылдық жоспар күткендей орындалды,

Біз қуыста мас болдық,

Күмәнданбау және өкінбеу үшін.

Сол жаз ыстық, ауа тас,

Күндіз аналары туралы түс көрдім, мұң болды.

Түні бойы камералардағы айғайлар өшіп қалуы үшін,

Аулада моторлы жүк көлігі түкірген.

Біз Мәсіхтің өсиетін қорқынышқа батырдық,

Бұл ауыртты, қорқынышты, жиіркенішті болды,

Бірақ Отан үшін басшылардың сөзін тыңдап,

Біз ақылсыз болжамдарды тұншықтырдық.

Қайырмасы: Ал балалар отқа стақан түтетіп,

Тұтылу кезінде күнге қарау үшін.

Ол кезде қандай қуаныш болды?!

Қаншама жылдар өткенге дейін болды?!

Қанша рет содан кейін ерігенге дейін

Ылғалды заты бар қызыл жалаулар

Олар төбелестен кейін оларды жауып тастады ма?!

Ал қазір

Жылыу қайтадан келеді - бірақ мен сенбеймін.

Тағы бір жылымық, және қайтадан сенемін - бірақ мен оған сенбеймін.

Бұйрық бойынша біз оқ жаудырдық және аттық,

Мен кеткен жандардай дірілдеп кеттім.

Мені зұлымдардың тізіміне енгізіңіз

Енді біреуге керек болса.