Печали каменного пояса - Олег Митяев

А как на речке, что за лесом,

Оплошка вышла, да зазря

Мы потопили плот с железом,

А на железе соболя.

Кого винить?

Да вроде некого.

Кого казнить?

Самих себя.

А коль бежать, так вроде некуда --

Кругом Демидова земля.

И без того не лучше каторги

Житье у нас, хоть волком вой.

А тут до смерти биты катами

Да и отправлены в забой.

Не на урок -- на веки-вечные.

Прощайте птахи да гроза.

Мы цепью с тачками повенчаны,

Видать лишь зубы да глаза.

Ой, люли-люли-люшеньки,

Пропали наши душеньки.

Да кабы только мы сердечные,

Уж сколь загублено -- не счесть.

И вот прорвались беды вешние

Да норовят плотину снесть.

Пошла беда хлестать по колесу,

В Каштыме-городе мортиры льют.

Вразнос по Каменному поясу

Пошел лихой работный люд.

В Челябе звон, гудит толпа,

Бьют благовест колокола,

Под барабан, под вой рожков

Въезжает Сам Иван Грязнов.

А кто таков, да чей такой?

Да самозванец он и вор,

Да он холоп демидовской

Пустился на обман,

Утек да прятался в листве,

Лизал рубцы, душой черствел,

Да в пугачевском воинстве

Он ноне атаман.

Уж он посажен в кресла царские,

Чинит властям крутой допрос.

С народом все добром да ласками --

Ну, а с боярами всерьез.

Дурманит головы свобода,

Вершится справедливый суд,

Да жаль укрылся воевода --

Качал бы брюхом на ветру.

В Челябе звон, гудит толпа,

Бьют благовест колокола.

Под барабан, под вой рожков

Справляет суд Иван Грязнов.

А кто таков, да чей такой?

Да долго ль по миру гулял?

Монашка старая с клюкой

Гадает за ручьем,

Гадает, да не ведает,

Что уж Емельку предали.

Кружит в степи над бедами,

Ждет крови воронье.

А как накружатся поганые

Да чрево подлые набьют,

Снега укроют пятна алые,

Да токмо память не сотрут.

Ох, сколько нам терпенья дадено,

Да много ль времечка пройдет?

--

Поднимет Русь с дубьем, с рогатиной

За правду лыковый народ.

Ой, люли-люли-люшеньки,

Не стерпят наши душеньки.

Өзендегідей, орманның арғы жағында,

Слип шықты, бірақ бекер

Біз салды темірмен батырдық,

Ал бұлғын темірде.

Кімді кінәлау керек?

Иә, біреу сияқты.

Кімді өлтіру керек?

Өздері.

Егер сіз жүгірсеңіз, еш жерде жоқ сияқты -

Демидов жерінің айналасында.

Ал онсыз бұл ауыр еңбектен артық емес

Бізде тірлік бар, тіптен қасқырдың ұлыған да бар.

Сосын катамимен ұрып өлтірді

Иә, союға жіберілді.

Сабақ үшін емес - мәңгі және мәңгі.

Қош бол құстар мен күн күркіреуі.

Арбамен үйлендік,

Тек тістер мен көздерді қараңыз.

О, люли-люли-люшенки,

Жанымыз кетті.

Иә, мейірбан болсақ,

Қанша қираған - есептелмейді.

Содан кейін көктемгі қиындықтар басталды

Иә, олар бөгетті бұзуға ұмтылады.

Дөңгелекті қамшылау қиындыққа тап болды,

Қаштым қаласында миномет құйылып жатыр.

Тас белдеуін бойлай серуендеу

Жүйрік еңбек адамдары кетті.

Челябада шырылдап жатыр, жұрт шулап жатыр,

Қоңыраулар соғылады,

Барабан астында, мүйіздің айқайында

Иван Грязновтың өзі кіреді.

Ал мынау кімдікі, мынау кімдікі?

Иә, ол алдамшы және ұры,

Иә, ол Демидовтың крепостнойы

Алдамдыққа бой алдырған

Ағып, жапыраққа тығылды,

Жалаған тыртық, ескірген жан,

Иә, Пугачев армиясында

Ол атаман емес.

Ол қазірдің өзінде патша креслоларында отырды,

Билікті тік сұраумен жөндейді.

Адамдармен бәрі жақсы және мейірімді -

Боярлармен шындап.

Бостандық басын мас қылады,

Әділ сот жүріп жатыр

Иә, губернатордың пана болғаны өкінішті -

Ішімді желмен тербететін едім.

Челябада шырылдап жатыр, жұрт шулап жатыр,

Қоңыраулар соғылып жатыр.

Барабан астында, мүйіздің айқайында

Сотты Иван Грязнов басқарады.

Ал мынау кімдікі, мынау кімдікі?

Сіз ұзақ уақыт бойы әлемді аралап жүрсіз бе?

Таяқ ұстаған кәрі монах

Ағыстың артын болжап,

Ол болжайды, бірақ білмейді,

Емелькаға қандай опасыздық.

Қиыншылық үстінде далада айналып,

Қарғалар қан күтіп тұр.

Ал арамдар қалай айналады

Иә, жамандар жатырды толтырады,

Қарды қызыл дақтар жауып,

Иә, тек жады өшірілмейді.

О, бізге қанша шыдамдылық берілген,

Қанша уақыт өтеді?

--

Ол Ресейді еменмен, мүйізімен көтереді

Шындық үшін, өтірік адамдар.

О, люли-люли-люшенки,

Біздің қымбаттыларымыз шыдамайды.