The Ruin - Winterfylleth

Shattered by Fate!

The castles rend asunder

The work of giants moldereth away

Its towers crumble

Aquae Sulis, in ruin

The mortar white with frost

The mighty men who built it, they of giants renown

Departed hence, undone by death, are held

Fast in the earth’s embrace

While overhead for living men

A hundred generations pass

Long this red wall, now mossy gray, withstood

While kingdom followed kingdom in the land

Wide-wasting was the battle where they fell

Plague-laden days upon the city came:

Yet the wall surrounded all with its bright bosom

There stood the courts of stone

Hence to reign hereafter, the Angle!

Тағдыр талқандады!

Құлыптар ыдырайды

Алпауыттардың еңбегі жойылады

Оның мұнаралары қирады

Aquae Sulis, қираған 

Аяздан ақ ерітінді

Оны салған құдіретті адамдар, алпауыттар даңқы

Осы жерден кеткендер, өліммен жойылғандар ұсталады

Жер құшағында жылдам

Тірі еркектерге жүк болған кезде

Жүз ұрпақ өтеді

Бұл қызыл қабырға, қазір мүкті сұр, ұзаққа созылды

Патшалық елдегі патшалыққа еріп жүргенде

Олар опат болған жердегі шайқас өте ауыр болды

Қалада індетке толы күндер келді:

Сонда да қабырға өзінің жарқыраған төсімен қоршап тұрды

Мұнда тас қоршаулар тұрды

Олай болса, бұдан былай билік ету үшін, Бұрыш!