«Вот и разошлись пути-дороги вдруг...» (1968) - Владимир Высоцкий

Вот и разошлись пути-дороги вдруг:

Один — на север, другой — на запад, —

Грустно мне, когда уходит друг

Внезапно, внезапно.

Припев:

Ушел, — невелика потеря

Для многих людей.

Не знаю, как другие,

А я верю, верю в друзей.

Наступило время неудач,

Следы и души заносит вьюга,

Все из рук вон плохо — плачь не плачь, —

Нет друга, нет друга.

Припев:

Ушел, — невелика потеря

Для многих людей.

Не знаю, как другие,

А я верю, верю в друзей.

А когда вернется друг назад

И скажет: «Ссора была ошибкой»,

Бросим на минувшее мы взгляд

С улыбкой, с улыбкой.

Припев:

Чтоб он ушел, — невелика потеря

Для многих людей.

Не знаю, как другие,

А я верю, верю в друзей.

Осылайша жолдар кенеттен бөлініп кетті:

Біреуі солтүстікте, екіншісі батыста, -

Досым кеткенде мұңаямын

Кенеттен, кенеттен.

Хор:

Кетілді - аз шығын

Көптеген адамдар үшін.

Басқалар қалай екенін білмеймін

Ал мен сенемін, достарыма сенемін.

Сәтсіздікке кез келді

Із бен жанды боран жауып,

Бәрі жаман - жылама, -

Дос жоқ, дос жоқ.

Хор:

Кетілді - аз шығын

Көптеген адамдар үшін.

Басқалар қалай екенін білмеймін

Ал мен сенемін, достарыма сенемін.

Ал досы қайтып келгенде

Сонда ол: «Дау-дамай қате болды», - дейді.

Өткенге көз жүгіртейік

Күлімсіреп, күлімсіреп.

Хор:

Оның кетуі үшін - шағын шығын

Көптеген адамдар үшін.

Басқалар қалай екенін білмеймін

Ал мен сенемін, достарыма сенемін.