Выезд Соловья-разбойника - Владимир Высоцкий

Как да во лесу дремучем,

По сырым дуплам да сучьям,

Да по норам по барсучьим,

Мы скучаем да канючим.

Так зачем сидим мы сиднем,

Скуку да тоску наводим?

Ну-ка-ся, ребята, выйдем,

Весело поколобродим.

Мы ребята битые,

Тертые, ученые.

Да во болотах мытые,

Да в омутах моченые.

Как да во лесу дремучем

Что-нибудь да отчебучим,

Добра молодца прищучим,

Пощекочем и помучим.

Воду во реке замутим.

На кустах костей навесим,

Пакостных шуток нашутим,

Весело покуролесим.

Водяные, лешие,

Души забубенные.

Ваше дело — пешие, —

А наше дело — конные.

Тығыз ормандағы иә сияқты,

Ылғалды шұңқырлар мен бұтақтар арқылы,

Иә, борсық ойықтарында,

Сағынып жылап жатырмыз.

Ендеше біз неге отырамыз, отырамыз,

Біз скучно және қайғылымыз ба?

Кәне, балалар, сыртқа шығайық,

Көңілді болайық.

Біз ұрған жігіттерміз

Үгітілген, ғалымдар.

Иә, батпақтарда жуылды,

Иә, құйынға малынған.

Тығыз ормандағы иә сияқты

Бірдеңе үйренейік

Жақсы жігітті шегелейміз,

Қытықтайық, қинаймыз.

Өзендегі суды лайландырамыз.

Біз сүйектердің бұталарына ілінеміз,

Біз лас әзілдер жасаймыз

Көңілді болайық.

Су, гоблин,

Жан дүниелері аң-таң.

Сіздің бизнесіңіз жаяу, -

Ал біздің кәсібіміз жылқы.