Правда ведь, обидно - Владимир Высоцкий

Правда ведь, обидно, если завязал, —

А товарищ продал, падла, и за все сказал:

За давнишнее, за драку — все сказал Сашок, —

И двое в синем, двое в штатском, черный воронок…

До свиданья, Таня, а, может быть — прощай!

До свиданья, Таня, если можешь — не серчай!

Но все-таки обидно, чтоб за просто так

Выкинуть из жизни напрочь цельный четвертак!

На суде судья сказал: «Двадцать пять!

До встречи!»

Раньше б горло я порвал за такие речи!

А теперь — терплю обиду, не показываю виду, —

Если встречу я Сашка — ох как изувечу!

До свиданья, Таня, а, может быть — прощай!

До свиданья, Таня, если можешь — не серчай!

Но все-таки обидно, чтоб за просто так

Выкинуть из жизни напрочь цельный четвертак!

Рас, оны байлап қойсаңыз, ұят, -

Ал жолдас оны сатып жіберді, бейбақ, бәрі үшін:

Ескі үшін, ұрыс үшін - Сашок бәрін айтты, -

Ал екеуі көк, екеуі азаматтық киім, қара воронка...

Қош бол, Таня, мүмкін қош бол!

Қош бол, Таня, қолыңнан келсе, ашуланба!

Бірақ бәрібір, бекер болғаны өкінішті

Өмірдің төрттен бір бөлігін тастаңыз!

Сот мәжілісінде судья: «Жиырма бес!

Кездескенше!»

Мұндай сөздер үшін тамағымды жыртып алатынмын!

Ал енді - мен ренжідім, ақылымды көрсетпеймін, -

Егер мен Сашаны кездестірсем - о, мен қалай мүгедек боламын!

Қош бол, Таня, мүмкін қош бол!

Қош бол, Таня, қолыңнан келсе, ашуланба!

Бірақ бәрібір, бекер болғаны өкінішті

Өмірдің төрттен бір бөлігін тастаңыз!