Полчаса до атаки… - Владимир Высоцкий

Полчаса до атаки.

Скоро снова под танки,

Снова слышать разрывов концерт.

А бойцу молодому

Передали из дома

Небольшой голубой треугольный конверт.

И как будто не здесь ты,

Если почерк невесты,

Или пишут отец твой и мать…

Но случилось другое,

Видно, зря перед боем

Поспешили солдату письмо передать.

Там стояло сначала:

«Извини, что молчала.

Ждать не буду…».

И все, весь листок.

Только снизу приписка:

«Уезжаю не близко,

Ты спокойно воюй и прости, если что!»

Вместе с первым разрывом

Парень крикнул тоскливо:

«Почтальон, что ты мне притащил?

За минуту до смерти

В треугольном конверте

Пулевое ранение я получил!»

Он шагнул из траншеи

С автоматом на шее,

От разрывов беречься не стал.

И в бою под Сурою

Он обнялся с землею,

Только ветер обрывки письма разметал.

Шабуылдан жарты сағат бұрын.

Көп ұзамай қайтадан танктердің астында,

Концерттің үзілістерін қайтадан тыңдаңыз.

Және жас жауынгер

Үйден ауыстырылды

Кішкентай көк үшбұрышты конверт.

Ал сен мұнда жоқ сияқты,

Келіннің қолжазбасы болса

Немесе әке-шешеңізді жазыңыз...

Бірақ басқа нәрсе болды

Жекпе-жек алдында бекер көрінуі мүмкін

Олар хатты солдатқа беруге асықты.

Ол бірінші болды:

«Тыныш болғаным үшін кешіріңіз.

Мен күтпеймін ... ».

Міне, бүкіл парақ.

Постскрипттің дәл астында:

«Мен жақыннан кетпеймін,

Сіз сабырмен күресіп, бір нәрсе болса кешіресіз!

Бірінші үзіліспен бірге

Бала ашуланып:

«Пошташы, сен маған не әкелдің?

Өлімнен бір минут бұрын

Үшбұрышты конвертте

Мен оқ жарақатын алдым!"

Ол окоптан шықты

Мойнында пулемет,

Мен өзімді үзілістерден қорғамадым.

Сондай-ақ Сураның жанындағы шайқаста

Ол жерді құшақтады

Тек жел хаттың үзінділерін шашыратып жіберді.