Песня об обиженном времени - Владимир Высоцкий, Инструментальный ансамбль п/у М. Нерсесяна

Приподнимем занавес за краешек,

Такая старая, тяжелая кулиса.

Вот какое время было раньше

Такое ровное - взгляни, Алиса.

Но плохо за часами наблюдали счастливые

И нарочно время замедляли трусливые,

Торопили время, понукали крикливые,

Без причины время убивали ленивые.

И колеса времени стачивались трением -

Все на свете портится от трения.

И тогда обиделось время,

И застыли маятники времени.

И двенадцать в полночь не пробило,

Все ждали полдня, но опять не дождалися

Вот какое время наступило,

Такое нервное - взгляни, Алиса.

И на часы испуганно взглянули счастливые,

Жалобную песню затянули трусливые,

Рты свои огромные заткнули болтливые,

Хором зазевали и уснули ленивые.

Смажь колеса времени не для первой премии,

Ему ведь очень больно от трения.

Обижать не следует время -

Плохо и тоскливо жить без времени.

Пердені шетінен көтерейік,

Сондай ескі, ауыр сахна артында.

Бұрынғы уақыт солай болатын

Қараңызшы, Алиса.

Бірақ бақыттылар сағатқа жаман қарайды

Ал қорқақтар уақытты әдейі баяулатқан,

Олар уақытты асықтырды, шулылар шақырды,

Жалқаулар уақытты себепсіз өлтіреді.

Ал уақыт дөңгелектері үйкелістен тозды -

Дүниедегі барлық нәрсе үйкеліс әсерінен бұзылады.

Содан кейін уақыт ренжіді

Ал уақыт маятниктері қатып қалды.

Түн ортасы он екі соқпады,

Барлығы жарты күн күтті, бірақ тағы да күтпеді

Қандай уақыт келді

Қатты қобалжыдым – қарашы, Алиса.

Ал бақытты адам шошып сағатқа қарады,

Жоқтау жырды қорқақ айтты,

Олардың үлкен ауыздарын әңгімешілдер жауып тастады,

Жалқаулар бір ауыздан есінеп, ұйықтап қалды.

Бірінші жүлде үшін емес, уақыт дөңгелектерін майлаңыз

Ол үйкелістен қатты ауырады.

Уақытты ренжітуге болмайды -

Уақытсыз өмір сүру жаман және қайғылы.