Песня о сентиментальном боксере - Владимир Высоцкий

Удар, удар, еще удар, опять удар — и вот

Борис Будкеев (Краснодар) проводит апперкот.

Вот он прижал меня в углу, вот я едва ушел,

Вот — апперкот, я на полу, и мне нехорошо.

И думал Будкеев, мне челюсть кроша:

«И жить хорошо, и жизнь хороша!»

При счете «семь"я все лежу, рыдают землячки.

Встаю, ныряю, ухожу, и мне идут очки.

Неправда, будто бы к концу я силы берегу, —

Бить человека по лицу я с детства не могу.

Но думал Будкеев, мне ребра круша:

«И жить хорошо, и жизнь хороша!»

В трибунах свист, в трибунах вой: — Ату его, он трус!..-

Будкеев лезет в ближний бой, а я к канатам жмусь.

Но он пролез — он сибиряк, настырные они.

И я сказал ему : — Чудак!

Устал ведь, отдохни!

Но он не услышал, он думал, дыша,

Что жить хорошо и жизнь хороша.

А он все бьет — здоровый черт!

Я вижу — быть беде.

Ведь бокс — не драка, это спорт отважных и т. д.

Вот он ударил раз, два, три — и сам лишился сил.

Мне руку поднял рефери, которой я не бил.

Лежал он и думал: что жизнь хороша…

Кому — хороша, а кому — ни шиша.

Соқ, соққы, тағы бір соққы, тағы бір соққы - және қазір

Борис Будкеев (Краснодар) аперкат береді.

Ол мені бұрышта қысты, сондықтан мен әрең кеттім,

Міне, апперкат, мен еденде жатырмын, мен өзімді жақсы сезінбеймін.

Ал Будкеев менің иығымды шымырлатып ойлады:

«Жақсы өмір сүру, ал өмір жақсы!»

«Жеті» деп санағанда әлі өтірік айтамын, Ел-жұрт жылап жатыр.

Мен тұрамын, суға түсемін, кетемін, көзілдірік маған жарасады.

Бұл дұрыс емес, ақыры мен күшімді үнемдейтін сияқтымын, -

Мен бала кезімнен адамның бетінен ұра алмайтынмын.

Бірақ Будкеев қабырғамды басып:

«Жақсы өмір сүру, ал өмір жақсы!»

Трибунада ысқырып, трибунада айқайла: - Ату ол, қорқақ!..-

Будкеев жақын жекпе-жекке шығады, мен арқанға итермеледім.

Бірақ ол өтті - ол сібірлік, олар қыңыр.

Мен оған: «Қайырлы!» дедім.

Шаршаған соң, демалыңыз!

Бірақ ол естімеді, ол ойлады, дем алды,

Бұл өмір жақсы, өмір жақсы.

Және ол бәрін ұрады - сау шайтан!

Көремін - қиындық болады.

Өйткені, бокс жекпе-жек емес, ол ерліктердің спорты, т.б.

Сөйтіп, бір, екі, үшке соқты – өзі де күшін жоғалтты.

Мен ұрмаған төреші қолымды көтерді.

Жатып ойлады: өмір жақсы ғой...

Кімге - жақсы, ал кімге - шипа емес.