Две судьбы - Владимир Высоцкий

Жил я славно в первой трети

Двадцать лет на белом свете — по учению,

Жил бездумно, но при деле,

Плыл, куда глаза глядели, — по течению.

Думал — вот она, награда, —

Ведь ни веслами не надо, ни ладонями.

Комары, слепни да осы

Донимали, кровососы, да не доняли.

Слышал с берега в начале —

Мне о помощи кричали, о спасении.

Не дождались, бедолаги, —

Я лежал, чумной от браги, в отключении.

Тряханет ли в повороте,

Завернет в водовороте — все исправится.

То разуюсь, то обуюсь,

На себя в воде любуюсь — очень нравится.

Берега текут за лодку,

Ну, а я ласкаю глотку медовухою.

После лишнего глоточку

Глядь — плыву не в одиночку, — со старухою.

И пока я удивлялся,

Пал туман и оказался в гиблом месте я, —

И огромная старуха

Хохотнула прямо в ухо, злая бестия.

Я кричу, — не слышу крика,

Не вяжу от страха лыка, вижу плохо я,

На ветру меня качает…

— Кто здесь?- Слышу — отвечает: — Я, Нелегкая!

Брось креститься, причитая, —

Не спасет тебя Святая Богородица:

Тот, кто руль и весла бросит,

Тех Нелегкая заносит — так уж водится!-

Я в потьмах ищу дорогу,

Медовухи понемногу — только по сту пью, —

А она не засыпает,

Впереди меня ступает тяжкой поступью.

Вон, споткнулась о коренья,

От такого ожиренья тяжко охая.

И у нее одышка даже,

А заносит ведь — туда же, тварь нелегкая.

Вдруг навстречу нам — живая,

Хромоногая, кривая, морда хитрая.

И кричит: — Стоишь над бездной,

Но спасу тебя, болезный, слезы вытру я!-

Я спросил: — Ты кто такая?-

А она мне: — Я Кривая, — вот, мол, вывезу, —

— И хотя я кривобока,

Криворука, кривоока, — я мол вывезу!

Я воскликнул, наливая:

— Вывози меня, Кривая!

Я на привязи!

Я тебе и шбан поставлю,

Кривизну твою исправлю — только вывези!

И ты, маманя, сучья дочка,

На-ка выпей полглоточка — больно нервная.

Ты забудь меня на время,

Ты же толстая — в гареме будешь первая.-

и упали две старухи

У бутыли медовухи в пьянь, истерику.

Я пока за кочки прячусь,

Я тихонько задом пячусь прямо к берегу.

Лихо выгреб на стремнину

В два гребка на середину — ох, пройдоха я!

Чтоб вы сдохли, выпивая,

Две судьбы мои — Кривая да Нелегкая!

Знать, по злобному расчету

Да по тайному чьему-то попечению

Не везло мне, обормоту,

И тащило, баламута, по течению.

Мне казалось, жизнь — отрада,

Мол, ни веслами не надо, ох, не надо — ох, пройдоха я!

…Удалились, подвывая,

Две судьбы мои — Кривая да Нелегкая!

Мен бірінші үштен бірде керемет өмір сүрдім

Дүниеде жиырма жыл - ілім бойынша,

Ол ойланбастан өмір сүрді, бірақ іс жүзінде,

Ол көзі қараған жерде - бұлақпен төмен жүзді.

Мен ойладым - міне, сыйлық -

Өйткені, сізге ескек немесе алақан қажет емес.

Масалар, жылқылар және аралар

Олар ренжіді, қансорғыштар, бірақ олар ренжітпеді.

Басында жағадан естілді -

Олар көмекке, құтқарылуға шақырды.

Күткен жоқ, бейшара, -

Мен қараңғылықта жаттым.

Кезекпен дірілдей ме,

Дауылға ораңыз - бәрі түзетіледі.

Енді шешінемін, сосын киемін,

Мен суда өзімді таңдаймын - бұл маған өте ұнайды.

Қайықтың артынан жағалар ағып жатыр,

Мейлі, мен тамағымды медпен сипалаймын.

Қосымша жұтымнан кейін

Қараңызшы – Мен жалғыз жүзіп жатқан жоқпын, – кемпірмен.

Ал мен ойланып жүргенімде

Тұман түсіп, мен өлі жерге қалдым, -

Және үлкен кемпір

Ол оның құлағында күлді, зұлым аң.

Мен айқайлаймын, айқай естімеймін,

Бастан қорқып тоқымаймын, жаман көремін,

Мені желмен сілкіп...

- Мұнда кім бар?- Мен естимін - жауап береді: - Мен оңай емеспін!

Шомылдыру рәсімінен өтуді, жылауды доғар, -

Құдайдың қасиетті анасы сізді құтқармайды:

Руль мен ескек лақтырған,

Қиын адам әкеледі - бұл солай! -

Қараңғыда жол іздеймін,

Біртіндеп мид - біртіндеп ішіңіз -

Бірақ ол ұйықтамайды

Алдымнан ауыр қадаммен қадам басады.

Вон, тамырларға түсіп кетті,

Мұндай семіздіктен ыңырану қиын.

Оның тіпті тынысы тарылды,

Ал оны кіргізеді - сонда, жаратылыс оңай емес.

Кенет бізге қарай - тірі,

Ақсақ, қисық, қу мұрын.

Және айқайлайды: - Сен шыңыраудың үстінде тұрсың,

Бірақ мен сені құтқарамын, науқас, көз жасыңды сүртемін!

Мен: «Сен кімсің?» деп сұрадым.

Ал ол маған: - Мен қисықпын, - міне, шығарамын дейді, - деді.

- Мен қисық болсам да,

Криворук, кривока, - Мен оларды шығарамын!

Мен дауыстап:

— Мені шығарып салшы, Қисық!

Мен баумен жүрмін!

Мен саған Шбан беремін,

Мен сіздің қисықтығыңызды түзетемін - оны алып тастаңыз!

Ал сен, ана, қаншық қызы,

Мұнда жарты жұтым ішіңіз - ауыр жүйке.

Мені бір сәтке ұмыт

Сіз семіз - сіз гаремде бірінші боласыз.-

және екі кемпір құлады

Мид бөтелкесінде, мас, истерия.

Мен бұдырлардың артына жасырынамын,

Мен үнсіз кері қайтып тура жағаға барамын.

Әйгілі рапидтарда есу

Ортада екі штрих – ау, мен арамзамын!

Ішіп отырып өлесің,

Менің екі тағдырым - Қисық және оңай емес!

Зиянды есептеу арқылы біліңіз

Иә, біреудің жасырын қамқорлығымен

Менің жолым болмады, ақымақ,

Ал сүйреп, бұзық, өзеннен төмен.

Маған өмір қуаныш сияқты көрінді,

Ескектің керегі жоқ, о, керегі жоқ – ау, мен арамзамын!

...Олар кетіп қалды, айқайлап,

Менің екі тағдырым - Қисық және оңай емес!